ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Καλημέρα σας! Θέλω κι εγώ να εξομολογηθώ πως βαρέθηκα την μοναξιά! Όσο και να θέλω να συμβιβαστώ δεν μπορώ! Τον πρώτο και δεύτερο χρόνο η μοναξιά μου ήταν επιλογή μου... Χαιρόμουν την παρέα μου, τους εξόδους, πέρναγα καλά! Έχουν περάσει 4 χρόνια μοναξιάς! Μου λείπει το να με θέλει κάποιος και να τον θελω και εγώ , μου λείπει το να μου στελνει ένα μήνυμα πρωί, βράδυ για Καλημέρα, Καληνύχτα! Μου λείπει η πεταλούδες στο στομάχι μου, μου λείπουν τα φιλιά, μου λείπει ένα σαγαπω!το ξερω οτι ειναι δυσκολος καιρος,για διαφορους λογους,δυστυχως εχουν αλλαξει και οι ανθρωποι!δυστυχως δεν υπαρχει ρομαντισμος,υπομονη...οταν γνωρισουμε καποιον βιαζομαστε να γινει κατι,στο ψητο κατευνθια...Εχουν βρει και την δικαιολογία ότι δεν είμαστε μικρά να παίζουμε, μα αυτό είναι το νόημα να παίξεις λίγο (με την καλή έννοια), να φλερτάρεις, να πειράζεις και όλα έρχονται! Τελικά μικρά ήμασταν πιο ώριμοι!κάνουμε λες και αύριο δεν θα υπάρχει και βιαζόμαστε, ενώ πρέπει να πηγαίνεις χαλαρά όπως σε πάει... Ενώ σε άλλα πράγματα πρέπει να σκεφτόμαστε έτσι, γι αυτό έχουμε χάσει λίγο το νόημα της ζωής! Τι να πω... Μάλλον πρέπει να επιβάλλω στον εαυτό μου να κάνω παρέα με την μοναξιά και να συμβιβαστώ ! Αυτά από μένα... Καλή μέρα να έχετε! :-)