7.6.2014 | 02:47
ρε συ το ξέρω ότι με αγαπάτε και ότι είστε δίπλα μου όπως πάντα αλλά
είδα ζωές να καταστρέφονται, ανθρώπους να σαπίζουν,νιάτα να κινδυνεύουν ανά πάσα ώρα και στιγμή.Έρχεται μια χαρά και τη διώχνω με τα χέρια μου γιατί δεν μπορώ να γελάσω,ένα ουρλιαχτό είναι η φωνή μου και πνίγομαι.Δεν μπορώ να αποδεχτώ τίποτα.Δε θέλω τη ζωή μου πίσω,στα χρόνια που γινόμουν ευτυχισμένη με μια βόλτα στη θάλασσα θέλω να γυρίσω,στα χρόνια που εκείνος ήταν εδώ με όποιο τρόπο μπορούσε,που λύναμε τα προβλήματα μαζί,που είχαμε ομηρικούς καυγάδες.Όταν χάσεις το στήριγμα πάνω που στην ουσία πατάς χάνεσαι και τώρα ακόμα αναρωτιέμαι πώς,σε αυτόν τον κόσμο τον δύσκολο θα ζήσω την υπόλοιπη μου ζωή χωρίς εκείνον?
