ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Είναι αυτό το συναίσθημα που νιώθεις ότι όταν όλα έχουν φτάσει στο τέλος συνειδητοποιείς ότι δεν έκανες τίποτα για σένα.Ότι δηλαδή μπήκες σε μια διαδικασία που αρχικά ήθελες και πίστευες σ'αυτή και το τέλος είναι σαν να χάθηκες κάπου στη διαδρομή.Ένας χρόνος μάταιος για να γίνει το χατίρι κάποιου άλλου.Και να μην μπορείς να το πεις γιατί με βάση τα λεγόμενα αυτού επηρεάζεσαι από άλλους που θέλουν να σε καθοδηγήσουν ,ενώ στην πραγματικότητα σε καθοδηγεί το ίδιο αυτό άτομο.Για να γίνει το δικό του ,παρατάς όνειρα και υποσχέσεις μόνο και μόνο επειδή σου "πιπιλίζει" το μυαλό με τις καταστάσεις που συμβαίνουν τώρα.Και ένα βήμα πριν το τέλος να αρέσκεται στο γεγονός ότι αν δεν γίνει το δικό του απέτυχες και δεν αξίζεις δεύτερη ευκαιρία.Ε λοιπόν όχι μόνο την αξίζω αλλά μπορώ να αποδείξω ότι μπορώ να τα καταφέρω.Γιατί σε πνίγει απο μέσα και ο φόβος δεν σ'αφήνει να το εκφράσεις.Και όταν σηκώνεις λίγο το ανάστημα και λες φτάνει πιά,αρχίζουν οι απειλές και ο ψυχολογικός πόλεμος. Αν αυτό λέγεται γονέας τότε να το βράσω.