14.6.2014 | 23:10
Έρωτας με την πρώτη ματιά ή ένας απλός εγωισμός????
Ήταν Τρίτη είχαμε κανονίσει με τα κορίτσια το συνηθισμένο μας απογευματινό καφεδάκι. Όπως πάντα αργοπορημένη ανέβηκα τρέχοντας τα σκαλιά για να γλιτώσω τη μουρμούρα και τότε τον είδα... ψηλός,μελαχρινός με μούσια ( ναι με μούσια ,το ξέρω ότι έχει καταντήσει κλισε κι ολοι ετσι κυκλοφορουν αλλα ... ) περιμενε στο μπαρ την παραγγελια με κοιταξε τον κοιταξα και αυτο ηταν,"ερωτευτηκα" για ακομη μια φορα.το παιζω ανετη και κατευθυνομαι προσ την παρεα μου , το πρωτο πραγμα που σχολιαζω ειναι ο σερβιτορος και το γεγονος οτι τον παντρευομαι, απλα και ομορφα! Στη συνεχεια τους ανελυσα τους λογους που για μια ακομη φορα δηλωνω ελευθερο πουλι αφου ημουν φρεσκοχωρισμενη , ξανα! Γενικο χαρακτηριστικο των σχεσεων μου τον τελευταιο καιρο ειναι οτι διαρκουν απο 1 εβδομαδα εως 1 μηνα max , η δικαιολογια μου ηταν οτι ήταν βαρετοι και ανιαροι , αλλα στην ουσια δεν με γεμιζαν , δεν μου εκαναν το κλικ. Υπηρχαν απλα για να υπαρχουν γιατι δεν τη μπορω τη μοναξια. Για το '14 μονο μετραμε 4 τετοιες "σχεσεις" , γενικα περνουσε η μπογια μου! Μεχρι που ο Κ εφερε τα πανω κατω ! Για να μην τα πολυλογω του αφησα τον αριθμο μου στην αποδειξη και την επομενη μερα ειχα μηνυμα . Ναι ναι ξερω πολυ τολμηρο , εως και δευτερο αλλα κατι με ειχε πιασει! Μιλουσαμε , ανταλλαξαμε fb κλειναμε 12ωρα επικοινωνιας , μεχρι που καποια στιγμη χανεται... Και τοτε αρχιζει η δικη μου παρανοια! Ηταν εκεινο το σφιξιμο στην καρδια , που με εκανε να καταλαβω οτι ο Κ δεν ηταν κατι περαστικο θα εμενε εκει και θα πονουσε. Δεν αντεξα του εστειλα να τον ρωτησω τί παιζει και μου ειπε απλα οτι δεν μπορει να προχωρησει σε κατι γιατι εχει μεινει στα παλια που τον εχουν πληγωσει ξανα και ξανα! Κι ετσι το παραμυθακι μου γκρεμιστηκε , ουτε παιδια ουτα σκυλια ουτε γατια θα ειχαμε με τον Κ .Εχει περασει 1 μηνας που δεν μιλαμε , ενω στην αρχη δεν ηθελε ουτε παραγγελια να παρει απο το τραπεζι μου! Ενταξει τωρα που και που κανα "γεια" το λεμε , ε κανει και κανα λαικ στο fb, αλλα ως εκει . Για αυτον εχει τελειωσει προφανως, ομως εγω δεν παω παρακατω εχω μεινει εκει και στην ιδεα οτι καποια στιγμη θα ειμαστε μαζι! Δεν ξερω τι συμβαινει με αυτον μου βγαζει συναισθηματα που ηταν για καιρο θαμενα εκει κατω απο τον εγωισμο,την τελειομανια και την υπερηφανεια μου! Ειναι αρρωστεια ? Πως περναει για να ηρεμησω? Ρε παιδια ερχεται και εξεταστικη , με τι μυαλο να διαβασω?
