ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Την ιστορια μας δεν την φαντάζεστε....θα μπορούσε ειλικρινά να ειναι ταινία...Δυο άγνωστοι, 3000 χλμ μακρια, κι ενα ρίσκο που με λογική κανεις ποτε δεν θα το έπαιρνε..."Η πιο μεγάλη τρέλα της ζωής μου. Κατι που ουτε στα πιο τρέλα μου όνειρα δεν ειχα φανταστεί. Συναισθήματα που με πνίγουν, με σκοτώνουν και με ζωντανεύουν ταυτόχρονα. Ερωτας, πάθος, πόθος, προσμονή κι αλλα τόσα. Μα, πανω απ'ολα...και πρώτα απ'ολα αγαπη. Γλυκια, πικρή! Ολες τις γεύσεις μαζι μου έδωσε. Γεμάτη αυτη η αγαπη με ολα. Τοσο τυχερή κι ευτυχισμένη που το έζησα. Τόσα όνειρα που τουλαχιστον έγιναν στο μυαλο μου. Μια δοκιμασία για το που θα έφτανα για τον ερωτα. Κι έφτασα, πήγα καπου και δεν μιλαω μονο για χιλιόμετρα! Ρισκαρα, προσπάθησα! Αν δεν το ειχα ζήσει θα ημουν αλλιως, θα ημουν χειρότερος άνθρωπος. Κέρδισα τόσα απο σενα. Ονειρεύτηκα τόσα με σενα σε μια φάση της ζωής μου που τα όνειρα είχαν μπει στην άκρη, δεν θυμόμουν πως ειναι να φανταζεσαι, να ονειρευεσαι. Σε όποιον και να τα περιγράψω ολα αυτα δεν θα καταλαβει. Μονο εσυ μπορείς. Αυτη η ιστορια ειναι δική μας μονο. Κανεις ποτε δεν θα μπορέσει να την καταλαβει. Ισως την κανω βιβλιο κάποτε.... Ισως γινει και ταινία. Τρελή, ρομαντική. Στα όρια του μελό. Σαν αυτές που κοροϊδεύουμε, που ομως εμεις θα την έχουμε ζήσει! Με θλίβει που δεν τελειωνει με κυριακάτικα πρωινά στο γιασεμί, με τον γύρο του κοσμου (μας!) αλλα λενε πως τίποτα δεν κρατάει για παντα... Δεν ξέρω αν το πιστευω! Ομως, δεν πιστευω σίγουρα σε άλλες ζωές! Μα, και παλι αν το πίστευα θα σου ελεγα πως σίγουρα θα βρεθούμε παλι εκει.... Πιστευω ομως σε δεύτερες ευκαιρίες, που δίνουμε εμεις, κερδίζουμε ή χάνουμε εμεις....γιαυτο θα σου πω πως πιστευω (απλα επειδη ετσι θελω ή ισως ετσι ανακουφίζομαι) πως κάποτε μπορει να μας την δώσουμε αυτη την ευκαιρία! Και τότε παλι ολα θα ειναι ίδια (δεν μιλαω για τα άσχημα και τα δυσκολα γιατι δεν μου έρχονται με τίποτα στο μυαλο τωρα), δεν θα εχει αλλάξει το παραμικρό. Θα ερθω και παλι να σε βρω και θα μου πεις και παλι πως άργησα....οχι μερικά λεπτα στις αφήξεις κάποιου αεροδρομίου αλλα χρονια....όσα θα ειναι αυτα που θα ειμαι μακρια σου! Πες το μελό, πες με αθεράπευτα ρομαντική.... Ειμαι απλα αθεράπευτα ονειροπόλος, νιωθω πως εισαι αυτο το αλλο μισο που έλεγε ο πλατωνας....χωρις αυτο τίποτα δεν θα ειναι ποτε το ιδιο! θα εκραγώ αυτη τη στιγμη και σ'αγαπαω με ολη τη δυναμη της ψυχής μου, αληθεια!"Δεν θελω να τον χάσω....