22.6.2014 | 07:31
Που να 'σαι τωρα
προσπαθησα τοσο πολυ,να σε ξεχασω,να προχωρησω.αληθεια.και εκει που νομιζα οτι πλεον ειχα ξενερωσει,οτι βρηκα καλυτερα πραγματα μετα απο σενα,οτι ισως και να μου κανε καλο το στραπατσο που εφαγα να'σαι παλι εκει μεσα στο κεφαλι μου.η μονη διαφορα οτι δεν μισω τον εαυτο μου οπως στην αρχη,οτι δεν ποναω οπως στην αρχη.κουραστηκα ομως,κουραστηκα να προσπαθω,κουραστηκα να αισθανομαι ασχημα με τον εαυτο μου,κουραστηκα να πηγαινω με αλλους απλα για να "περασουμε" καλα επειδη εκεινοι τουλαχιστον δεν με κοροιδεψαν οπως εσυ,το διαλυαμε χωρις να νιωθω τπτ.νομιζα οτι ετσι θα σε ξεπερναγα.τελικα κατεληξα να μου λειπεις πιο πολυ.γιατι εσυ μπορει τελικα να μ ελεγες ψεματα,αλλα εγω οντως ημουν ερωτευμενη μαζι σου,οντως σε νοιαζομουν και σε νοιαζομαι ακομα.και το χειροτερο ειναι οτι καπου βαθια μεσα μου θελω να πιστεψω οτι δεν με δουλεψες,οτι ισως και να ενδιαφερθηκες πραγματικα,οτι οντως φρικαρες με την αποσταση.χα,ποσο αφελης.δεν ξερω τι αλλο να κανω πια.απλα θα σταματησω να προσπαθω.οπως ερθειhttps://www.youtube.com/watch?v=Hop4-qCE_wQαπο την αγαπημενη σου ταινια.που υποτιθεται θα βλεπαμε και μαζι καποια στιγμη,αλλα δεν εγινε ποτε,οπως και αλλα πραγματα που ηθελες να κανουμε μαζι.τελοσπαντων.ας εισαι καλα οπου και να σαι
