ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

ΒΓΑΛΕ ΑΠΟ ΜΕΣΑ ΣΟΥ Ο,ΤΙ ΚΡΥΒΕΙΣ Ή ΦΟΒΑΣΑΙ ΝΑ ΠΑΡΑΔΕΧΤΕΙΣ.
 
 

Όλοι έχουμε πράγματα που θέλουμε να τα βγάλουμε από μέσα μας. Αλλά διστάζουμε να τα παραδεχτούμε ακόμα και στους πιο κοντινούς μας ανθρώπους. Όμως, αμαρτία εξομολογημένη, αμαρτία δεν είναι...

ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΣΧΟΛΙΑ ΠΟΥ ΑΦΟΡΟΥΝ ΣΕ ΙΑΤΡΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ Ή ΕΙΝΑΙ ΕΚΤΟΣ ΤΟΥ ΠΛΑΙΣΙΟΥ ΤΗΣ ΣΤΗΛΗΣ ΔΕΝ ΕΓΚΡΙΝΟΝΤΑΙ
ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΟΥ
4.7.2014 | 18:25

Θέλω

μια μέρα να μιλήσω. Να μιλήσω για μένα! Όχι να δείξω τις χάρες μου, ούτε και να περιαυτολογήσω. Ας εξηγηθώ όμως. Από μικρό παιδί, όσο θυμάμαι τον εαυτό μου πάντα ήμουν λίγο μυστικοπαθής και συχνά έλεγα ψέμματα. Ψέμματα όχι με κακό σκοπό, αλλά τα έλεγα. Ποτέ δεν τα είπα για να κάνω κακό σε κάποιον ή να επιρεάσω την γνώμη των άλλων. Απλά τα έλεγα. Ψέμματα που αφορούν την ζωή μου. Την καθημερινότητά μου. Τα αισθήματά μου. Τα γούστα μου. Ακόμα και την διάθεσή μου... Δεν υπάρχει κανένας άνθρωπός στον κόσμο που να ξέρει τα πάντα για μένα. Για την ζωή μου, Και όταν λέω κανένας, εννοώ ΚΑΝΕΝΑΣ. Δεν είναι ότι δεν τους θέλω στη ζωή μου, αλλά είναι που με τον καθέναν τους/σας, έχω μια διαφορετική ζωή. Ακόμα και οι γονείς μου, τα αδέρφια μου. Δεν ξέρουν πολλά για μένα. Μόνο ότι έχουν δει και ακούσει από μένα ή από άλλους. Μόνο ότι ζήσαμε μαζί... Στις σχέσεις που κάνω, ποτέ δεν ανοίγομαι για το παρελθόν ή για το τι κάνω όταν δεν είμαι μαζί τους! Προς Θεού, αυτό δεν σημαίνει πως τις κοροϊδεύω, ούτε και ότι δεν νοιώθω άνετα! αντιθέτως!! Αλλιώς, γιατί να ήμουν μαζί τους;; Μέχρι και ο κολλητός μου... Δεν ήξερε για μένα. Δεν του έλεγα. Έλεγα μόνο τα "περίεργα" και τα δικά μας!! Ποτέ τα δικά μου ή τα απλά της καθημερινότητάς μου... Αν γράψω ένα βιβλίο με την μέχρι τώρα ιστορία της ζωής μου, λεπτό προς λεπτό, σίγουρα πολλοί θα με αναγνωρίσουν, αλλά στα επόμενα 2-3 λεπτά δεν θα είναι σίγουροι. Οπότε φανταστείτε όσο περνούν οι ώρες... Θα νομίζουν πως είναι κάποιος που μου έκλεψε την ταυτότητα. Πάντα έτσι ήμουν. Περίεργος. Πάντα είχα πολλές ζωές μαζί. Όταν ήμουν στο σχολείο ήμουν ο μαθητής. Όταν ήμουν σπίτι ήμουν ο γιος. Όταν έβγαινα έξω ήμουν ο φίλος κ.ο.κ.. Τώρα όμως, θέλω να μιλήσω. Αλλά που;; σε ποιον;;-Στους φίλους;; Δεν θέλω. Είναι ντροπή να τους πω πως στα τόσα χρόνια δεν σας είπα ποτέ ποιος πραγματικά είμαι. Και να πεις πως είμαι ο batman, πάει στο καλό. Αλλά δεν είμαι...-Στους συγγενείς;; Θα με πάρουν για τρελό (όχι ότι δεν είμαι, αλλά τουλάχιστον δεν έχω κάποιο χαρτί)-Στις "επόμενες";; Ξέρω πως δεν γίνεται. Αν το πω στην επόμενη, λογικό δεν είναι να υπάρξουν αντιφάσεις σε συζητήσεις με συγγενείς και φίλους;;-Σε ψυχολόγο;; ...-Εδώ;; Ούτε εδώ δεν μπορώ να το κάνω. (είναι ωραίο να σε νοιάζονται και να σε ψάχνουν, αλλά όχι πάντα)Αυτά από μένα. Αν το διαβάσει κάποιος και δεν θέλει να δώσει κάτι, παρακαλώ να προσπεράσει.Ευχαριστώ,(με ποιο από όλα να υπογράψω;; Ας μείνει στην φαντασία σας καλύτερα. Όπως και να χει, αλλιώς υπογράφω εδώ, αλλιώς εκεί, αλλιώς αλλού...)
 
 
 
 
Scroll to top icon