4.7.2014 | 21:31
όταν η πραγματικότητα φαίνεται λιγότερο ρεαλιστική από κινηματογραφικό σενάριο
Ανα διαστήματα ευχόμουν να ζούσα μια πιο συναρπαστική ζωή...με ανατροπές, εκπλήξεις, πάθη, έρωτες. Σε γενικές γραμμές όμως κρυφοχαιρόμουν με την αίσθηση ελέγχου που είχα.και να που αυτά που ζω τον τελευταίο καιρό ξεπερνούν τη φαντασία μου (που είναι και μεγάλη). Αν ήταν ταινία θα παρακολουθούσα με μια δόση διεστραμμένης ικανοποίησης και περιέργειας. Αλλά ρε γμτ...δεν έχει πλάκα να τα ζεις...δε θέλω να πρωταγωνιστώ σε ψυχολογικό θρίλερ...σκατά!
