14.7.2014 | 00:55
Στην Φ.
Πάνε πέντε χρόνια από την στιγμή που σε γνώρισα και με μάγεψες από την πρώτη στιγμή.Χωρίς να το καταλάβω,χωρίς να το ζητήσω.Δεν στα είπα ποτέ.Στην αρχή ήμουν μικρός και ανώριμος και φοβόμουν,έπειτα εδινα πανελλήνιες και εσύ ήσουν 1οετής,οπότε σκέφτηκα ότι γιατί να έμπλεκες,αν έμπλεκες μαζί μου.Μετά,ήσουν με κάποιον άλλον.Δεν θέλησα να σε ενοχλήσω.Μετά ήμουν εγώ με κάποια άλλη και για αρκετό καιρό δεν με ένοιαζες.Και ακόμα δεν μπορώ να καταλάβω γιατί να έχω τέτοια εμμονή μαζί σου ενώ σε ξέρω πραγματικά ελάχιστα.Πέντε χρόνια τώρα,μπορεί να γούσταρα κατά καιρούς άλλες,πληγώθηκα,ήμουν με άλλες,ερωτεύτηκα πολύ,αγάπησα ακόμα περισσότερο,αλλά κάθε φορά στο τέλος εσύ ήσουν εκεί.Καμία άλλη.Μόνο εσύ.Μόνο η σκέψη σου.Μπορεί να μην είσαι η πιο όμορφη,μπορεί να μην είσαι η πιο...αλλά στα μάτια μου φαντάζεις τέλεια και αυτό μετράει για εμένα.Μπορεί να ημουν ποτέ μαζί σου αλλά είσαι η πιο γλυκιά μου σκέψη,πάντα με κάνεις να χαμογελάω σαν παιδάκι.Γιατί κάθε φορά που σε βλέπω να με χτυπάει ρεύμα;Γιατί όποτε βλέπω κάποια που σου μοιάζει από μακριά να τρέμω μήπως είσαι εσύ;Γιατί τα πιο όμορφα όνειρα που έχω δει είχαν εσένα μέσα;Γιατί να έχω τέτοιο μεγάλο κόλλημα μαζί σου;Δεν έμαθα ποτέ,αν σου άρεζα,αν γούσταρες και εσύ,αν...,αν...,αν...Και το χειρότερο είναι πως νιώθω ότι όποια κοπέλα και αν γνωρίσω,υποσεινήδητα εσύ θα είσαι ένα σκαλί επάνω.Και αυτό ξέρω πως μου κάνει κακό.Ήμουν χέστης,αλλά και η τύχη δεν ήταν με το μέρος μου.Κάποια μέρα πρέπει να κάνω κάτι και να στα πω.Πλέον χέστης λέω πως δεν είμαι.Πρέπει να στα πω και αν είναι να γουστάρουμε μαζί ή να προσπαθήσω να προχωρήσω με την ζωή μου,χωρίς εσένα μέσα.Χωρίς να έχω οποιαδήποτε ελπίδα ή αυταπάτη ότι θα το δει.Απλά κάπου ήθελα να τα γράψω.Δεν το βάζω στις αναζητήσεις γιατί ξέρω που θα την βρω.Ο Θ.