ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Γεια σας.Δεν ξέρω πως να ξεκινήσω. Είμαι 35 χρονών, κρυφός ομοφυλόφιλος με συντηρητική αντρική εμφάνιση και συμπεριφορά. Έπιασα δουλεία σε μια κρατική υπηρεσία με σύμβαση πριν από 5 χρόνια. Τότε γνώρισα και τον προϊστάμενο ο οποίος μου φάνηκε συμπαθητικός αλλά χωρίς ερωτικό ενδιαφέρον. Αυτός 62 και φυσικά παντρεμένος. Απρόσιτος σαν άνθρωπος και όλοι τον φοβούνται. Από ένστικτο κατάλαβα πως με έβλεπε διαφορετικά από τους άλλους. Ήταν πολύ ευγενικός μαζί μου,δε μου θύμωνε συγκριτικά πάντα. Καταλάβαινα πως κάτι υπάρχει αλλά δεν μπήκα στη διαδικασία γιατί δε θα είχε νόημα καθώς δεν μπορούσα να τον δω ερωτικά. Σαν έναν παππού τον έβλεπα. Τα τελευταία δύο χρόνια όμως έγινε πιο διαχυτικός μαζί μου ενώ με όλους είναι απόμακρος. Μου έπιανε τα χέρια,με κοιτούσε κρυφά, σήκωνε τα φρύδια και χαμογελούσε όταν συζητούσαμε και γίνεται πολύ μαλακός σε βαθμό υπερβολικό όταν του μιλάω. Άρχισα να τον βλέπω με διαφορετικό ματι!Και ενώ πρόσεχα στο τέλος τα τελευταία δύο χρόνια τον ερωτεύτηκα. Πρώτη φορά το έπαθα αυτό γιατί πάντα πρόσεχα και προσπαθούσα νε ερωτευτώ(σπάνια) κάποιον όταν είμαι σίγουρος εγώ ότι με θέλει ο άλλος φανερά,στα ίσια. Λόγο εμπειρίας και άλλων σημαντικότερων για μας τους gay ενδείξεων (έχω βιώσει ανάλογη εμπειρία με καθηγητή παντρεμένο που έγινε το ίδιο αλλά εκεί προχώρησε η κατάσταση ,ήταν πιο gay και από εμένα αυτός τελικά) είμαι 100% σίγουρος ότι ξέρει τι είναι. Δεν γνωρίζω αν έχει κάνει κάτι ποτέ στη ζωή του με άντρα η αν θα τολμούσε να κάνει κάτι τελικά.θα μπορούσε να του αρέσει μόνο το φλερτ το οποίο σίγουρα υπάρχει μεταξύ μας. Ίσως σαν απωθημένο για να αυτοεπιβεβαιώνεται. Όταν έφευγα επειδή έληξε η σύμβαση του είπα πω θα του έγραφα ένα γράμμα.Δεν το έκανα παρά του έστειλα στη γιορτή του ποσό όμορφος είναι. Όταν με είδε ξανά όταν τον κοιτούσα κοιτούσε αλλού, έκανε κινήσεις αμηχανίας,εγω ήξερα γιατί βεβαια,αλλα όταν δεν τον κοιτούσα με κοιτούσε όμως όταν μου μιλούσε λόγο συζήτησης με όλους με κοιτούσε στα μάτια. Μετά από μερικές μέρες όταν με ξαναείδε ερχόταν να μου μιλησει,να βρει ευκαιρία να έρθει να μου μιλήσει για άσχετα θέματα και γενικά όποτε με έβλεπε. Εγώ τον άφηνα να έρχεται αυτός πάντα σε μένα(Για να αυτοεπιβεβαιώνομαι και εγώ).Είμαι πολύ ερωτευμένος μαζί του σε βαθμό ελλήνων ποιητών πλέον(να μουν λουλούδι να με πατήσει),πολύ πλατωνικός έρωτας ο οποίος θα ήθελα να τελειώσει γιατί δεν μου κάνει κλικ κανένας πια όσο όμορφος και να είναι όσο και να με θέλει για να τον ξεχάσω και φυσικά αυτος δεν καταναλώνει.Δεν έχω ερωτευτεί ποτέ τόσο στη ζωή μου.Τι να κάνω? Να του στείλω γράμμα να του πω τι αισθάνομαι από την πλευρά μου ή να του τα πω όταν βρω ευκαιρία και μετά ο τι γίνει? Δεν είμαστε στον ίδιο χώρο εργασίας πια (σημαντικό αυτό)αλλά έχουμε επικοινωνία επειδή στη νέα δουλεία έχουμε συνεργασία. Σίγουρα δε θα με βρίσει, σίγουρα δε θα το πει πουθενά. Μπορεί να πει πως λάθος κατάλαβα αν φοβαται πως ήταν απλή συμπάθεια.Ενας άντρας όμως σε τέτοια ηλικία γιατί να προσεγγίζει κάποιον με ιδιαίτερο τρόπο και μάλιστα του ιδίου φύλου? Είναι πολύ σκληρός σαν άνθρωπος γενικά. θα θελα να ανοίξω τα χαρτιά μου αλλά δεν ξέρω πως.Πως να τα άνοιγα για να μην τον τρομάξω..Έχω την εντύπωση πως πολλοί ένιωσαν το ίδιο τρόπο έλξης και προσέγγισης αλλά το δεν το ανέλυσαν επειδή δεν ερωτεύτηκαν ή δεν κολακευτήκαν. Σίγουρα αν κρατήσει τα προσχήματα λόγο φόβου θα ξέρω ότι δεν πρόκειται να γίνει κάτι και θα τον ξεχάσω γιατί πραγματικά σέβομαι τις αποφάσεις και προτιμήσεις των άλλων. Γι αυτό δεν κυνήγησα ποτέ κανέναν και δε στεναχωρήθηκα από χυλόπιτα από τον κύκλο μου. Μου έδειξε ότι ενδιαφέρεται αλλά γνωρίζω ότι θα κρατήσει και τα προσχήματα λόγο φόβου.Δεν είναι δημιούργημα της φαντασίας μου σίγουρα. Όμως αν ξεφτιλιστώ για πρώτη φορά σε κάποιον αν δεν ενδώσει ίσως με συνεφέρει γιατί είναι δύσκολο να το ξεπεράσω.Άργησα αλλά τελικά την πάτησα. Ποια είναι η γνώμη σας?