15.7.2014 | 16:48
ασυγκινητος
Οταν βρηκα το θαρρος να σου εξομολογηθω ολα οσα ενιωθα για σενα..δεν με πιστεψες! ειπες οτι οι στιγμες που μου χαρισες ηταν λιγες και θα ηταν αδυνατον να νιωσω τοσα πολλα.. λες οτι φοβηθηκες απο τον ερωτα μου και απομακρυνθηκες. Αλλα καρδουλα μου δεν μου ειπες πως γινεται να βαλω ορια στα συναισθηματα μου? Πως να μπορεσω να κοντρολαρω τον εαυτο μου και τους παλμους μου οταν σε αντικριζω? Πως μπορεις να με αντιμετωπιζεις τοσο ψυχρα? Εγω το μονο που ηθελα απο εσενα ηταν λιγη σημασια για να στα αποδειξω ολα αυτα. Ποσο ευκολα με ξεχασες ρε γαμωτο.. ποσο με πληγωσες...