20.7.2014 | 14:28
Τελικά...
"Δεν πήγα στο φεγγάρι, πήγα πολύ πιο πέρα. Γιατί ο χρόνος είναι η μεγαλύτερη απόσταση που χωρίζει δυο τόπους...Θα μπορούσα να έχω σταματήσει κάπου, αλλά είχα την αίσθηση ότι κάτι με κυνηγούσε, κάτι που εμφανιζόταν ξαφνικά μπροστά μου και με ξάφνιαζε. Άλλοτε ένα κομμάτι μουσικής που κάτι μου θύμιζε, άλλοτε ένα κομμάτι απλό, διάφανο γυαλί...".(Tennessee Williams, Γυάλινος Κόσμος) ...Και συ σταμάτα να ματώνεις πάνω στο αγκάθι σου. "Κακή εκτίμηση γραφής" ήταν. Γιατί, αντίθετα απ' ότι συμβαίνει κάποιες μαγικές στιγμές μέσα σ' αυτήν εδώ την περίεργη "Αυλή των Θαυμάτων", στον έξω κόσμο θαύματα δε γίνονται.ΠΟΤΕ!...Και κάτι για να χαμογελάσεις. Τη σκηνή του σταθμού την είχα φυλάξει για μένα, για το τέλος. Θα σε αποχαιρετήσω με κάτι άλλο... Σ' ευχαριστώ για το ωραίο ταξίδι!
