ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

να συναντουσα εσενα τυχαια σημερα.εσενα.και οχι τον καθε ακυρο.ισα να μιλησουμε για 5 λεπτα,να μαθω αν εισαι καλα.αλλα τι λεω?ουτε σε ποια πολη βρισκεσαι,δεν ξερω πια.ουτε μπορω να μαθω.σε ολους λεω οτι σε ξεπερασα,οτι δεν με ενδιαφερει τι κανεις και που εισαι,οτι περναω με αλλους καλα,οτι,οτι...ψεματα.παραλιγο να τα πιστεψω κι εγω.παραυθιαζα τν εαυτο μου οτι δεν με νοιαζει,οτι μετα απο σενα προχωρησα με πολυ καλυτερους,οτι η ολη ιστορια μ εκανε καλο γτ με αλλαξε και λοιπες ανοησιες.ναι,προχωρησα,αλλαξα κλπ.ομως με κανεναν δν ενιωσα το δεσιμο π ενιωσα μαζι σου απο την πρωτη στιγμη π σε ειδα,με κανεναν δεν μπορουσα ν ειμαι ο εαυτος μου,ετσι οπως ημουν μαζι σου.ασκοπες "σχεσεις" για να αισθανομαι λιγοτερο αδεια.ισα να περασουμε για λιγο καλα και μετα το διαλυουμε για να μν μπουν αισθηματα στην μεση.αλλα το μονο π καταφερα ηταν να μου λειπεις ακμ πιο πολυ.οσο και αν μισησα τον εαυτο μου οταν το τελειωσαμε,παντα θα μου λειπει αυτο π ημουν οταν ημουν μαζι σου.αυτο π ενιωθα οταν μου χαμογελουσες.αυτο που αισθανομουν οτι επιτελους καποιος ενδιαφεροταν πραγματικα και οχι απλα να με πηδηξει.αυτο π βγαιναμε εξω και το μονο π εβλεπα καθαρα ησουν εσυ.τελοσπαντων δεν θα τα μαθεις ποτε ολα αυτα.ακομα και αν σε πετυχω τελικα τυχαια,ισως απλα γυρισω παλι το κεφαλι μου απο την αλλη και συνεχισω τον δρομο μου,ετσι σαν να μην εγινε τιποτε ποτε.