ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Γνωριστήκαμε σε ένα αδιάφορο πάρτυ μέσω κοινών γνωστών αλλά τον τελευταίο καιρό έχουμε αποκοπεί κάπως απο τους υπόλοιπους και κάνουμε περισσότερη παρέα οι δυο μας. Έχει όλα εκείνα τα οποία δεν έχω εγώ. Νιώθω ότι συμπληρώνει τα κενά μου. Ξεκινάει να διηγείται ιστορίες και με γοητεύει με έναν απίστευτο τρόπο, πάντα έχει κάτι να πεί, μια έμπνευση, δε βαριέσαι ποτέ. Δε λειτουργεί ποτέ σύμφωνα με ένα πλάνο, έχει ως μόττο "ότι βρέξει ας κατεβάσει", δρα εντελώς αυτόνομα και αυθόρμητα, κάνει περιστασιακές δουλειές και μισεί τη ρουτίνα. Πολυσπουδαγμένο πλάσμα, αγαπά τη γνώση. Δεν έχει κινητό ούτε facebook ή skype. Δεν αγοράζει συχνά πράγματα γιατι δένεται μαζί τους και φοβάται μη χαλάσουν, αυτό θα προκαλούσε θλίψη. Καπνίζει πολύ, πίνει ουίσκι με πάγο και μια φορά στους τρεις μήνες γίνεται εσωστρεφής, διαχειρίζεται διάφορες υπαρξιακές κρίσεις και κλείνεται στο σπίτι για μια βδομάδα. Δεν έχει επικοινωνία με κανέναν. Μετά βγαίνει με το κεφάλι ψηλά και το χαμόγελο στα χείλη. Δε θέλει να ταλαιπωρεί κανέναν και να τον φορτώνει με προβλήματα. Μιλάει ευγενικά ή επιθετικά ανάλογα με τις περιστάσεις, αλλά πάντα βρίζει. Ξέρει πότε να σιωπά και πότε να παίρνει το λόγο. Έχει πάντα χρόνο να ακούσει τα προβλήματα των άλλων. Είναι πάντα ειλικρινής, όσο κιαν πονάει. Ακούει όμορφη μουσική, διαβάζει βιβλία, βλέπει ψαγμένες ταινίες, φωτογραφίζει παράξενα πράγματα και καμιά φορά γράφει. Δεν μας αφήνει όμως να δούμε τι. Παθιάζεται με ιδέες, ονειροπολεί, πιστεύει σε έναν δικαιότερο κόσμο με αγάπη. Το καλοκαίρι ξεχνιέται σε νησιά όπου βρίσκει δουλεία και περνάει εκεί απο λίγες μέρες μέχρι μήνες, αν βαρεθεί πάει σε άλλο. Ποιος ξέρει που θα βρίσκεται τώρα. Και έτσι εξαφανίστηκε απο τη ζωή μου. Χωρίς ένα αντίο, ένα χαιρετισμό. Όλοι λένε ότι γυρίζει πάντα αρχές Σεπτεμβρίου. Αλλά τι να το κάνεις. Ήμασταν δίδυμο που αλληλοσυμπληρώνονταν: καρδιά-εγκέφαλος. Τι να κάνει όμως ένα μυαλό μονάχο, μέσα στο κατακαλόκαιρο; Νιώθω ξαφνικά πως έχω αποκοπεί από τη φιάλη οξυγόνου μου, που με γέμιζε ενέργεια και ζωή. Έχασα τη μαγεία. Ρ, αν τυχόν το διαβαζεις (που αμφιβάλλω αφού μισείς το ίντερνετ), να ξερεις πως σε ευχαριστώ που ήρθες στη ζωή μου, σα μια ακτίνα φωτός που μπήκε και διατάραξε την καθημερινότητα μου. Να περνάς όμορφα. Είσαι ο πιο ιδιαίτερος άνθρωπος που έχω γνωρίσει. Το Σεπτέμβρη λοιπόν.