ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Είμαι για καφέ...Απέναντι μου κάθετε με μια φίλη της μια κοπέλα που μου άρεσε πάρα πολύ.Κοιτούσα συνέχεια και αυτή το ίδιο.Είμαι λίγο ντροπαλός και δεν μου έβγαινε να πάω να μιλήσω μπροστά σε τόσο κόσμο.Άλλες φορές μου βγαίνει αλλά αυτή την φορά δεν μου έβγαινε.Έτσι λοιπόν εφόσον ντρεπόμουν να της μιλήσω στο μαγαζί είπα να την ακολουθήσω όταν φύγει και να της μιλήσω στον δρόμο όπου δεν ντρέπομαι καθόλου σε σχέση με το μαγαζί που θα γυρνούσαν να κοιτάξουν όλοι ότι την πέφτω.Έτσι και έγινε λοιπόν.Σηκώνετε και φεύγει και μετά από λίγο φεύγω και εγώ με τον φίλο μου.Τις πλησιάζω και τους λέω...Κορίτσια να σας πω λίγο.Ακούσαν και δεν γύρισαν καν.Τους λέω ξανά.Κορίτσια να σας πω...Τίποτα.Και το θέμα μου είναι γιατί εφόσον κοιτούσε σαν τρελή δεν μου απάντησε καν να μιλήσουμε.Ναι είμαι ντροπαλός και δεν της μίλησα στο μαγαζί.Αν αυτός είναι λόγος να ξενέρωσε τότε στα @@@ μου.Αυτός είμαι και σε όποια αρέσω.Δηλαδή είτε στο μαγαζί είτε στον δρόμο να της μιλούσα το ίδιο είναι.Ο ίδιος άνθρωπος είμαι.Ναι λοιπόν δεν είχα τα @@@ να μιλήσω στην καφετέρια.Αυτός είναι λόγος να μην μου μιλήσει καν?Δηλαδή το ότι δεν τις μίλησα στο μαγαζί τι πάει να πει?Ότι δεν πηδάω καλά ή ότι δεν είμαι σωστός σαν χαρακτήρας?Ξενέρα ρε γαμώτο....Αν από αυτό κρίνετε έναν άντρα λυπάμαι πραγματικά.Βλακεία η ντροπή αλλά αφού πήγα και μίλησα τελικά...