ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

γιατι να σε θελω τοσο! Μα δεν αντεχω αλλο να ειναι τα πραγματα μπερδεμενα μεταξυ μας. Δεν μπορω, δεν εχω αλλη δυναμη, ποναω, θυμωνω, χτυπιεμαι...δεν αντεχω πολυ απλα, νιωθω οτι θα καταρρευσω. Νιωθω οτι φευγει ο χρονος μεσα απο τα χερια μου, μεγαλωνω, δεν ειμαι ιδια, αλλαζουν οι αναγκες μου, χανω τον ενθουσιασμο που ειχα για τον ερωτα. Με γνωρισες 22 και τωρα ειμαι 24. Εχουν αλλαξει οι αντιληψεις μου για τον ερωτα, νιωθω οτι σιγα σιγα μαραζωνει η καρδια μου και δεν ειναι ιδια αυτα που μπορω να δωσω. Απογοητευομαι. Αρχιζω να χανω την πιστη μου στον ερωτα και σε σενα. Στεναχωριεμαι. Ημουν γεματη ονειρα για εναν ερωτα που θα με συναρπασει, θα με ολοκληρωσει, θα με παρει απο το χερι και θα με βγαλει στον ηλιο, αλλα βυθιζομαι στο σκοταδι. Θελω να φυγω πια απο σενα και προσπαθω να μαζεψω τη δυναμη, νιωθω οτι εχασα ηδη τα καλυτερα χρονια της ζωης μου σε μια συναισθηματικη ερημο, και εχω τοση αγαπη να δωσω, αν δεν μπορεις να τη δεχτεις, μη με εμποδιζεις απο το να τη δωσω σε καποιον που τη χρειαζεται. Δε θα φυγω, οχι σημερα, αλλα αυριο μπορει, αν βρω το κουραγιο...