10.8.2014 | 09:54
πρωί
Σήμερα το πρωί που ξύπνησα, μου έλειπες. Το πιάσιμο στον αυχένα δηλαδή μου έλειπε, από το χέρι σου. Και έτσι άρχισα να σκέφτομαι όσα μου λείπουν από εσένα. Προσπάθησα να με σταματήσω, αλήθεια. Αλλά δεν τα κατάφερα, γιατί τα κλειστά σου μάτια το πρωί , με νίκησαν. Θυμώνω μαζί μου, αλλά μέχρι και ο τρόπος που γκρίνιαζες ενώ έβαζες τη μια αναβολή μετά την άλλη, ήταν για μένα ευτυχία.
