Δεν είσαι μόνος. Παλεβα επί χρονιά. Κ ακόμα δεν νομίζω ότι είμαι εντελώς καλά. Βασικά πολύ καλά κανεις κ το λες έστω κ εδώ. Δεν έχω συμβουλή εκτός απ το να ξεπεράσεις τους φόβους σου κ να πας σε καποιον ειδικό.
12.8.2014 | 03:09
Πως αλλιώς;
Πάσχω από κατάθλιψη. Κοιτάζω τις λέξεις και προσπαθώ να συνειδητοποιήσω, αν αυτό που έγραψα το αντιλαμβάνομαι πλήρως, ή αν είναι απλά κενές λέξεις, απευθυνόμενες σε αγνώστους οι οποίοι δεν δίνουν δεκάρα τσακιστή, γιατί έχουν σιχαθεί να το ακούνε δεξιά και αριστερά. Κι όμως είναι αλήθεια. Είναι η δική μου αλήθεια. Που της πάω κόντρα εδώ και χρόνια. Ήρθε η ώρα της αποδοχής μάλλον. Έχω αποτανθεί σε ειδικό κάποια στιγμή. Με το που ένιωσα κάπως καλύτερα, έφυγα τρέχοντας. Για την ακρίβεια, έφυγα τρέχοντας, όταν το "πρόβλημα" άρχισε να ξεδιπλώνεται μπροστά μου στις πραγματικές διαστάσεις του, στο πλήρες μέγεθος του.Δεν θα μιλήσω συγκεκριμένα. Δεν θα διαβάστε κάτι καινούριο. Το μόνο που θέλω να πω είναι αυτό: Πάσχω από κατάθλιψη. Παλεύω, προσπαθώ, ενίοτε παραιτούμαι. Υποφέρω, κλαίω, ξανασηκώνομαι, ξαναπέφτω. Πέφτω πολύ. Νιώθω μόνος, ανήμπορος, αλλά δεν είμαι. Δεν μπορεί να είμαι. Θα ξανασηκωθώ, θα ξανασταθώ στα πόδια μου. Δεν γίνεται αλλιώς. Λίγο κουράγιο θέλω μόνο.
1
