18.8.2014 | 13:46
Νιώθω ότι αυτή η αγάπη
έχει γίνει πάλη, πάλη με τον εαυτό μου και πάλη με σένα και δυστυχώς ηττώμαι κάτω από κάθε σ΄αγαπώ σου. Όταν δε μ' αγαπάς, όταν είσαι απόμακρος, θυμωμένος, είμαι δυνατή, είμαι γυναίκα, ικανή για όλα, δε σε έχω ανάγκη. Όταν μ' αγαπάς, γίνομαι παιδί που χρειάζεται προστασία. Αν ήξερες πόσο μεγάλη ανάγκη έχω την αγκαλιά σου και πως γι' αυτό τα κάνω όλα, δε θα μου θύμωνες ποτέ, θα με συγχωρούσες πάντα. Και ξέρω ότι σε παιδεύω σχεδόν όσο με παιδεύεις κι εσύ, ότι άλλος στη θέση σου δε θα με άντεχε με τη συχνότητα που με πιάνουν τα ψυχολογικά μου, αλλά για ένα πράγμα να είσαι σίγουρος...δεν ξέρω αν είμαι ερωτευμένη μαζί σου, ξέρω ότι πεθαίνω στη σκέψη να πας με κάποια άλλη, δεν ξέρω αν αύριο θα είμαι μαζί σου ή θα χωρίσουμε, δεν ξέρω αν θα αντέξω ή όχι, αλλά είσαι δικός μου, ακόμη κι αν φύγεις, έχω ήδη κλέψει αυτό που ήθελα από σένα, σ' έχω φυλακίσει στα όνειρά μου, κι εκεί έχω κρατήσει πολύ λίγους ανθρώπους, σ΄αγαπάω.