20.8.2014 | 00:56
Συμβιβασμοί Vs Ρομαντισμός (;)
Και λέγοντας Ρομαντισμός δεν εννοώ καρδούλες και λουλούδια, αλλά την πίστη σε ιδέες που αν αποκτήσουν σάρκα και οστά, οδηγούν σε έναν δικό σου τρόπο ζωής. Τώρα τελευταία, πετυχαίνω ολοένα και συχνότερα συζητήσεις για συμβιβασμούς και οπισθοχωρήσεις και λέω δε μπορεί; δε γίνεται να είναι τυχαίο.. Γιατί έτσι; Όταν κάτι δε μας αρέσει, το αλλάζουμε, ακόμη κι αν δε τα καταφέρουμε με την πρώτη, τουλάχιστον μπορούμε να πούμε "το προσπάθησα".Μου έχουν πει ότι είναι ικανότητα να μπορείς να προσαρμόζεσαι στα δεδομένα που έχεις κάθε στιγμή. Ακόμη κι αν κάτι δε σου αρέσει, να αποδεχτείς ότι είναι έτσι, να συμβιβαστείς.Τελικά ικανότητα είναι ή παραίτηση; Νομίζω πως ο λόγος που πέφτω όλοένα και πιο συχνά σε συζητήσεις τέτοιου περιεχομένου, είναι γιατί οι περισσότεροι άνθρωποι έχουν χάσει την ελπίδα τους. Λογικό, έτσι όπως έχουν γίνει τα πράγματα, πώς να συνεχίσεις να ελπίζεις; Και να ελπίζεις σε τι; Ότι όλα θα αλλάξουν; Ότι θα γίνουν ξαφνικά καλύτερα; Όχι, προφανώς και δε θα αλλάξουν διά μαγείας, αλλά σιγά σιγά, ναι μπορούν να αλλάξουν, όπως έγινε και παλαιότερα.. κάποτε είχαμε Μεσαίωνα, ακολούθησε η Αναγέννηση, ο Διαφωτισμός και σιγά σιγά φτάσαμε στη νέα, στη μοντέρνα εποχή. Τα δεδομένα που είχαμε για τον κόσμο και την κοινωνία άλλαξαν, κάποιοι δε βολεύτηκαν, δε συμβιβάστηκαν.Για να γίνει η αλλαγή σε συλλογικό επίπεδο, πρέπει πρώτα να γίνει σε ατομικό. Τίποτα δε γίνεται έτσι ξαφνικά και από μόνο του. Αρκεί να γίνει η αλλαγή και στο μικρό, στο πιο ασήμαντο πράγμα. Θα είναι μια αρχή."Γίνε εσύ η αλλαγή που θέλεις να δεις στον κόσμο" είπε κάποιος, κάπου, κάποτε.. κάτι θα ήξερε!!