ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Ο κοσμος βγαινει, χορευει, πινει, γλενταει.Αναρωτιεμαι γιατι δεν ειμαι τυπος που 'γεμιζει' με τετοια απλα πραγματα. Και οι αλλοι το βλεπουν οτι δεν ειμαι, αρα καλα κανουν και δε με προσκαλουν. Αν ημουν, στο κατω κατω, θα συχναζα περισσοτερο σε τετοια μερη, θα ειχα περισσοτερους γνωστους και παρεες για να μη βρισκομαι ποτε μονη.Αλλα τοτε φοβαμαι οτι θα ενιωθα χειροτερα, μονη αναμεσα σε κοσμο. Δεν μπορω να εξηγησω γιατι νιωθω συνεχως ενα τεραστιο κενο. Εννοειται οτι μπορω να γελασω, να χορεψω, να αστειευτω, να γινω το 'κακο κοριτσι' και τα λοιπα που βλεπουμε εξω στην πλειοψηφια των φυσιολογικων ανθρωπων. Δε μου κανει.Δε θα αρνηθω τον εαυτο μου. Ομως πρεπει να βρω κατι/καποιον που να αγαπω και να θελω να του αφιερωσω το χρονο μου...Και ψαχνω και περιμενω.Καληνυχτα.