ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Δε θέλω να μείνουμε φίλοι... όμως είναι ο μόνος τρόπος να είμαι κοντά σου. Αλλά λυγίζω, σε βλέπω και το μόνο που σκέφτομαι είναι να με πάρεις άλλη μια φορά αγγαλιά, να σε νοιώσω μια τελευταία φορά... Και το κάθε τυχαίο άγγιγμα σου με ταρακουνάει. Πόσο κακό και πόσο καλό μπορείς να μου κάνεις την ίδια στιγμή; Αν σου μιλήσω, δε θα σε ξαναδώ. Σε προκαλώ, συγνώμη, πρέπει να καταλάβεις πως και μόνο η παρουσία σου δίπλα μου είναι σαν τις σειρήνες της Οδύσσειας... Δεν μπορώ να το ελέγξω, σε θέλω, μου λείπεις, και τώρα που δεν σε έχω πια δε το αντέχω. Σου ρίχνομαι, οχι σκόπιμα, σε βλέπω να γελάς και σαν κάτι λογικό πλησιάζω να σε φιλήσω, και με απορρίπτεις. Νόμιζα οτι δε μπορούσες ούτε εσύ να αντισταθείς, αλλά λάθος μου. Νοιώθω να με μειώνουν αυτά που νοιώθω, αυτά που κάνω. Και θα μου κοστήσουν πολλά οι πράξεις μου. Μπαινοβγαίνεις στο μυαλό μου και τι να κάνω; Έχω χαθεί στις σκέψεις μου μέσα και μπερδεύομαι... γιατί ξέρω τι θέλω και δε μπορώ να το έχω.