29.8.2014 | 20:45
Χρειάζομαι τόσο μια αγκαλιά,
μια αντρική αγκαλιά, που νιώθω ότι πεθαίνω. Κανείς δε με καταλαβαίνει. Μου λένε και πώς κάνεις έτσι, τόσο πολύ δεν μπορείς να περιμένεις; Όχι, δεν μπορώ να περιμένω άλλο, δεν ξέρω για σας, αλλά εμένα είναι ανάγκη μου. Πάνε τώρα πολλά χρόνια που είμαι μόνη μου. Νιώθω ότι δεν έχω λόγο ύπαρξης χωρίς αγάπη, χωρίς έρωτα στη ζωή μου. Για μένα αυτά είναι τα πάντα. Κι εφοσον δεν τα έχω, είναι σαν να μην έχω τίποτα, σαν να μην είμαι τίποτα. Δεν έχω δύναμη για να σκεφτώ τίποτα άλλο, έχω παραιτηθεί από κάθε όνειρο για μένα...γιατί πιστεύω πια πως ποτέ δε θα βρω αυτό που ψάχνω...μια ζωή θα είμαι μόνη μου ανάμεσα σε ερωτευμένα ζευγαράκια. Δε μου αξίζει κι εμένα λίγη αληθινή αγάπη, λίγος έρωτας, λίγη χαρά;