30.8.2014 | 23:54
λες να ειμαι τοσο χαζη?
Νιωθω τοσο αδικημενη.Mπαινω στον δευτερο χρονο σπουδων και δεν εχω κανει τιποτα!το μονο που εχω κανει ειναι να βοηθαω ατομα που γνωρισα.Ειτε οικονομικα ειτε συναισθηματικα.Οταν ομως τα πραγματα εστρωναν παντα εφευγαν.Μετα οταν ειχαν παλι αναγκη γυρνουσαν κ μου ελεγαν ποσο δικιο ειχα!Προσφατα φιλοξενησα μια φιλη μου,καθως ειχε πολλα προβληματα οικογενειακα κ γενικοτερα δεν ειχε τη δυνατοτητα να επιβιωσει ως φοιτητρια.Εν τελει βρηκε δουλεια κ μου ειπε πως οταν θα πληρωνοταν θα μου επεστρεφε καποια χρηματα.Εκτος αυτου ειχαν αδειασει τα παντα μεσα στο σπιτι απο ειδη μπανιου,καλλυντικα κλπ.Εγω εκανα παντα τις δουλειες του σπιτιου μαγειρευα και στην τελικη την αλλη μερα το σπιτι ηταν παλι ανω κατω.Δεν θα με ενδιεφερε τοσο αυτο αν ηταν ενταξει.Οσο ειχε αναγκη φεροταν αψογα.Και φτανουμε στο σημειο που πληρωνεται κ της στελνουν κ οι γονεις της χρηματα.Γυρισε μια φιλη στον τοπο σπουδων.Καλη μας φιλη.Βγαινουμε εξω πινουμε περναμε "καλα".Μεχρι που σε καποια φαση αρχιζει και καλα πανω στον χορο να με σκουνταει κ να νιωθω τα χτημηματα.Μετα απο λιγη ωρα βγαινουμε απο το μαγαζι κ λεει σε μια κοπελα εσυ κ η ταδε ειστε οι φιλες μου και εγω εμεινα μαλακας!Τοτε μωρη ηλιθια γιατι δεν πηγες στις φιλες σου να σε βοηθησουν και μου κλαιγοσουν?δεν ειπα τιποτα ομως και εφυγα.Τωρα εχω αδιαθετησει κ δεν εχω καν φραγκα για σερβιετες.Τις ζητησα καποια χρηματα ομως δεν μου τα εδωσε ποτε κ εξαφανιστηκε...Ευχαριστω πολυ ρε!