ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Έμαθα να ζω μόνη..να αντιμετωπίζω μόνη τους εφιάλτες μου, να ονειρεύομαι μόνη, να κλαίω μόνη, να κοιμάμαι μόνη, να περπατάω μόνη.Έπεσα πολύ χαμηλά..νόμιζα πως θα μείνω για πάντα εκεί..κάτω.Απομάκρυνα του πάντες. Έμεινα μόνη. Εντελώς μόνη.Και συλλογιζόμουν ότι η ζωή είναι μάταιη, άδικη και ανόητη.Τι κατάφερα; Να μείνω πίσω..Έφτασα να γίνω θεατής τη ζωής μου. Να με παρακολουθώ από απόσταση και να μη με αναγνωρίζω. Χάπια..για να κοιμηθώ, για να βρω τη δύναμη να σηκωθώ από το κρεβάτι τη στιγμή που ο ήλιος έλαμπε. Χάπια..για να βγω έξω και να περπατήσω, τη στιγμή που οι άλλοι γελούν και ερωτεύονται.Χάπια..για να σταθώ μπροστά στον καθρέφτη και να με αντικρίσω.Τώρα είμαι εδώ...τα ''βλέπω'' όλα αυτά από μακρυά. Αποτελούν όνειρο. Ούτε καλό ούτε κακό. Είναι η ζωή μου. Είμαι αυτή που είμαι.Ευαίσθητη αλλά δυνατή.Οξύθυμη αλλά ήρεμη.Απαισιόδοξη αλλά ονειρεύομαι. Είμαι εγώ.