2.9.2014 | 19:41
...!
Γεννήθηκα σε αυτήν την πόλη.Μεγάλωνα, και γύρο μου μεγάλωναν χιλιάδες αλλά παιδιά, σαν και έμεναΠερπάτησα υπόπτους δρόμους, νυχτερινούς.Είδα θλιβερές εικόνες σε ξεχασμένες γειτονιές.Έτρεξα ανάμεσα από μανιασμένους ανθρώπους, που έτρεχαν και αυτοί.Προς τα που δεν ξέρω, και φοβάμαι ούτε και αυτοί ξέρουν.Ξενύχτισα σε πλατιές που φωτίζονται από σπασμένους γλόμπους.Είμαι ένα παιδί αυτής της πόλης, αυτής της θάλασσας, αυτής της βρόμικης θάλασσας όπως είσαι και εσύ, και αυτός, και όλοι,Και πρέπει να μάθουμε να μην βουλιάζουμε φίλε.Να κολυμπάμε μέρα νύχτα, μέρα νύχτα χωρίς σταματημό γιατί … Η πόλη ποτέ δεν κοιμάται…
