ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

εχοντας διαβασει αρκετα εδω μεσα ηρθε και η σειρα μ ν πω τν πονο μ ( τι πονος δηλαδη η χαζομαρες μιας εως τα μπουνια ανασφαλουσ 18χρονης)...απο μικρη ημουν προσκολημενη στη μαμα μ ...ο πατερας μ κατα κυριο λογο ηταν ενας αν8ρωπος τν οποιο φοβομουν οχι οτι ηταν βαναυσος απεναντι μ αλλα ηταν πολυ αυστηρος( σε αυτο επαιζε ρολο φυσικα ο χαρακτηρας τ παππου μου ζουσαμε μαζι τουσ μεχρι τα 12 μου).υπαρχουν ωρες π ειμαστε οκ αλλα και ωρες π νευριαζω νευριαζει και αυτος και γινετε χαμος.πραγματικα εχω κουραστει απο αυτο και 8α ηθελα να εχουμε τν σχεση π εχουν αλλοι πατεραδεσ μεε τις κορες τουσ δεδομενου οτι προσφατα εμαθα πωσ αυτο επεμενε οταν η μαμα μ εμεινε εγκυος να με κρατησουν(δεν ηταν παντρεμενοι ακομα)...τεσπα μεγαλωνοντας ο 8ειος μου -νονος μου ειχε εν μερη καλυπσει αυτο το κενο αλλα και παλι δεν ηταν αρκετο....ολη αυτη η φαση με εχει κανει ιδιετερα ανασφαλη στισ σχεσεισ μ με αγορια...δεν ειχα φιλο αγορι απο τα 12 μ π εφυγα απο κει π εμενα και μετα μ ηταν δυσκολο σε μια νεα πολη να αποκτησω 3αφνικα φιλιεσ ακομα και μ τα κοριτσια (ημουν αρκετα αντιδραστικη οταν ηρ8αμε)...τελος παντων μεχρι σημερα περασα απο πολλα σταδια τον προηγουμενο οκτωβριο ανταλα3α το πρωτο μου φιλη με αγορι μονο και μονο επειδη ημουν με8θσμενη και οταν το συνηδητοπιησα φρικαρα και πηγα και κλειστικα στισ τουαλετεσ του μαγαζιου...αυτος προφανωσ ηταν πιωμενοσ για να ερ8ει σε μενα αλλα τεσπα δεν τν 3αναδα ποτε οποτε λυ8ηκε το θεμα...εκανα στο μεταξυ μια μαλλον αποτυχημενη ερωτηκη εξομολογιση οποτε μ εφυγε αυτο το 8εμα και απο τοτε κολλαω με ατομα τα αποιο ειναι τα πλεον ακαταλληλα ειτε λογω αποστασησ ειτε λογω χαρακτηρα π.χ. ενας 30αρης τοπικος τραγουδιστης , ειτε κολλητος ενος παιδιου απο τν σχολη μου με τον οποιο δεν εχουμε πολλα πολλα...Tελος παντων για να καταλη3ουμε και καπου φετος το καλοκαιρι επιασα τν πρςτη μ δουλεια και ΝΟΜΙΖΩ (κεφαλαια γτ μ ειναι γενικα πολυ δυσκολο να ξεχωρισω τα αισ8ηματα μ)οτι ειμαι ερωτευμενη μαζι του περασα ορισμενεσ δυσκολεσ στιγμες μεσα σε αυτο το χρονικο διαστημα και ηταν διπλα μ να με βοη8ησει...παιζω συνεχεια στο μυαλλο μ τν στιγμη του αποχερετισμου μας... παραλιγο να με ξεχασει και γω χωρις ιχνος εγωισμου πηγα προς το μερος μ με τα χερια μ μισανοιχτα " που παω χωρις να χαιρετησω εσενα" μ λεει και με περνει αγκαλια εγω εκει ειναι π χανομαι και λιωνω τον ακουω να μ λεει να βαλω προτεραιοτητεσ στη ζωη μ και να μαι παντα καλα και κει ειναι π δακρυζω και σπαει τν αγκαλια και ξαφνικα νιω8ω εκτε8ιμενη "δεν 8α μαι καλα χωρισ εσενα θελω να του φωναξω" αλλα διλιαζω και εκει ειναι π με βλεπει δακρυσμενη και μ λεει "εεε δεν 8ελω τετοια" και του χαμογελαω σε φαση οκ οτι πεις και φευγει....απο τοτε εχουμε μιλησει μια φορα στο φβ και δεν ειπαμε πολλα.ολοι μ λενε πωσ ημουν χαζη π δεν πηρα τον αρι8μο του αλλα δεν μπορουσα να το κανω....περασαμε ωραια μαζι εδειξε ενδιαφερον για μενα οπωσ κανεισ αλλοσ και μ αρεσε ειχαμε ερ8ει κοντα η μπορει να παρεξηγησα εγω τα παντα αλλα νιω8ω σωματικο πονο τωρα π δεν ειναι κοντα μου νιω8ω τν αγκαλια μ αδεια και τν σκεφτομαι και ας απεχουμε πανω απο 400 χιλιομετρα.....ποτε δεεν ειχε δει3ει καποιοσ ενδιαφεροον για μενα ετσι πραγματικα θελω να με θελει αλλα αυτος τι θελει? μπορω πραγματικα να κανω τα παντα.....αλλα γτ να ναι τοσο μακρυα συντομα 8α με ξεχασει δεν ημουν παρα ενα φυλλαρακι π περασε απο μπροστα του ενω το φυσαγε ο ανεμος...και δεν μπορω να κανω κατι για να παω αναποδα να φτασω κοντα του (τον καλεσα να ερ8ει σε μια γιορτη π κανουμε εδω οπωσ και τουσ αλλουσ "συνναδελφουσ "μ) Υ.Γ. PLEASE HELP h mikrh (tou elpizv kapoia stigmh)