5.9.2014 | 13:39
Δεν έχει νόημα...
Η Ζωή, κι ο Έρωτας μας θέλουν ατόφιους, χωρίς μάσκες, χωρίς στολές,ζώντας ολοκληρωτικά στο εδώ και τώρα. Ζώντας ολοκληρωτικά τη στιγμή.Εγώ,τον μη "κατασκευασμένο" εαυτό σου αγάπησα μέχρι τρέλας.Αυτόν που εσύ,λυσσαλέα σαμποτάριζες κάθε μέρα.Από ανασφάλεια, από φόβο,από γυάλινη κομματιασμένη πίστη,σε ό,τι πιο αληθινό βρέθηκε στο δρόμο σου.Σ'ευχαριστώ,γιατί κοντά σου γνώρισα κι έμαθα να ξεπερνάω,τον δικό μου φόβο για την Απόρριψη και την Εγκατάλειψη...δίχως να ενδώσω σε χειριστικά παιχνίδια,σε ρόλους και συμπεριφορές που απεχθάνομαι...Υπήρξες ένα τεράστιο μάθημα ζωής!