ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

16 ετών. δευτέρα λυκείου. φροντιστήρια. εξετάσεις. Πίεση από γονείς, καθηγητές, φίλους. το πολύ γνώριμο: δεν καταλαβαίνουν γιατί στην ουσία δεν κάθονται να ακούσουν για να καταλάβουν. Oι γονείς πιέζουν για τις εξετάσεις για τους βαθμούς ώστε να περάσεις, η σχέση μαζί τους χαλάσει εξαιτίας πολλών παραγόντων δεν είναι το ίδιο... Λείπει η αθωότητα της παιδικής ηλικίας τώρα προβλήματα τα όποια τα περισσότερα οι ίδιοι δημιουργούμε στον εαυτό μας. σου κολλάνε δεν σε αφήνουν να αναπνεύσεις, δεν υπάρχει προσωπικός χώρος: ΟΧΙ ΜΟΥΣΙΚΗ ΔΥΝΑΤΑΑΑΑΑ. Και μετά το σχολείο…. Χάλια, οι κοπέλες... τα αγόρια ....ακόμα χειρότερα επίπεδο 0 το μόνο που τους νοιάζει είναι πως θα δείξουν το κορμί τους και πως θα πουλήσουν μαγκιά, δεν τους ενδιαφέρει να έχουν μια καλύτερη παιδεία και δεν αναφέρομαι στο εκπαιδευτικό σύστημα αλλά στη μουσική που ακούν, τις ταινίες που βλέπουν, τα βιβλία που διαβάζουν, δεν τους νοιάζει να μορφωθούν πιο ουσιαστικά (αυτό βέβαια δεν ισχύει για όλους) αλλά πιστεύω ότι είναι κρίμα όταν δεν γίνεται μια προσπάθεια όχι μόνο από μαθητές αλλά και από καθηγητές ώστε η μόρφωση να είναι καλύτερη και στον τομέα τον μαθησιακό αλλά και πιο γενικά. Οι φίλοι αλλάζουν. οι φίλοι αλλάζουν? τσακώνονται έχουν διλλήματα, απορίες, παράπονα, έρωτες και στιγμές έντασης που άλλοτε σημαίνουν λίγα ενώ άλλες πολλά που δεν τα λες όπως πρέπει και απλώς το αφήνεις. Και τέλος λένε εφηβεία, εφηβεία η λέξη που δικαιολογεί τις αντιδράσεις, το θυμό και τις απόψεις των εφήβων. Εφηβεία λοιπόν.