ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Εχω περασει 4 πολυ δυσκολους μηνες. Μαλλον τους πιο δυσκολους ως τωρα στη ζωη μου. Ο ανθρωπος που ημουν μαζι του χρονια με απατησε και μου φερθηκε γενικως πολυ βρωμικα, δειχνοντας οτι τελευταια δε με νοιαζοταν και δε με αγαπουσε πια. Υπηρχαν περιοδοι που ημουν καπως καλυτερα και αλλες που ημουν χαλια, που δε μπορουσα να σηκωθω καθε πρωι, που ξυπνουσα μ ενα βαρος στην καρδια. Ομως μ αγαπαω. Και μονο κακο μου κανω με αυτη μου τη σταση. Ειναι δυσκολο, πολυ, αλλα θα τα καταφερω. Απο δω και περα, για μια βδομαδα ας πουμε δοκιμαστικα, οποτε μου ερχεται στο μυαλο το οτιδηποτε για εκεινον θα το διωχνω. Εχω την υγεια μου εγω και οι δικοι μου, εχω την οικογενεια μου και τους φιλους μου που μ αγαπανε, εχω τη δουλεια μου που μ αρεσει και στην οποια ξεφευγω, εχω το χομπυ μου που ειναι τεραστιο μερος της ζωης μου και με γεμιζει, δε θα κατσω να ασχοληθω αλλο μαζι του. Ο,τι μου εκανε, εγινε και δεν αλλαζει. Ηταν ενας ανθρωπος που δεν αξιζε, δυστυχως. Δυστυχως γιατι ειχα δωσει πολλα και ειχα επενδυσει πολυ σ αυτη τη σχεση. Ομως συμβαινει, καμια φορα ο αλλος δεν αξιζει και δεν το καταλαβαινουμε εγκαιρα. Το να μιζεριαζω και να κλαιω ολη μερα μονο κακο μου κανει. Κι αλλο κακο! Περα απ αυτο που εζησα τοσους μηνες. Ε λοιπον σημερα ειμαι αισιοδοξη και αποφασισα πως δε θα το αφησω να με παρει αλλο απο κατω. Γιατι μ αγαπαω και γιατι πρεπει να με βοηθησω. Κι οσο κι αν με βοηθανε οι δικοι μου ανθρωποι με τις συμβουλες τους και τη συζητηση, αν δεν το παρω εγω αποφαση να βοηθησω τον εαυτο μου, δε γινεται τιποτα.Αγαπηστε τον εαυτο σας. Οσοι μας στενοχωρουν δεν εχουν θεση στη ζωη μας. Ουτε στις σκεψεις και στις αναμνησεις μας. Προχωρηστε μπροστα. Καπου ειχα διαβασει οτι "ολα στη ζωη ξεπερνιουνται. Κι αφου καποια μερα θα το ξεπερασεις, γιατι δεν το ξεπερνας απο τωρα, λιγο νωριτερα, να μην ταλαιπωρεισαι?!" Ελπιζω να εδωσα λιγη απ τη σημερινη μου αισιοδοξια σε καποιους απο σας εδω μεσα. Κι ελπιζω να κρατησει οντως αυτη μου η διαθεση, μην ειναι μονο της σημερινης βραδιας!!! Καλο σας βραδυ! :)