ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Μετά από 2 χρόνια,αποφασίστηκε ότι δεν μπορούμε να είμαστε μαζί.Η σχέση μας πέθανε από κάτι που το είπε "έλλειψη επικοινωνίας".Η ρουτίνα σκοτώνει τον έρωτα.Περάσαμε ένα σωρό προβλήματα κ μόλις ηρεμήσαμε δεν του άρεσε.Αισθάνομαι απαίσια.Μου λείπεις φρικτά!Μου λείπει το να κοιμόμαστε αγκαλιά,η καλημέρα κ το φιλί σου το πρωί,η φωνή σου,το χαμόγελό σου...όλαΠριν από λίγο γύρισα από την ψυχολόγο,δεν νομίζω ότι με είχε ξαναδεί σε τέτοια χάλια.Με τρόπο μου γυρόφερνε τον όρο "κατάθλιψη".Το έχω καιρό τώρα,γι'αυτό έκλαιγα συχνά και δεν έβρισκα πουθενά νόημα.Με μια διαφορά όμως..μέχρι προχθές είχα δίπλα μου έναν άνθρωπο που μου χάριζε το χαμόγελό μου και μου έδινε με τον τρόπο του δύναμη.Δεν μου αρέσει να αγκιστρώνομαι πάνω σου,γι'αυτό και δεν έμαθες ποτέ τι είναι αυτό που με τρώει.Μπορεί να νοιώθω ότι βουλιάζω αλλά αφού αποφάσισες ότι δεν θες να ταξιδεύουμε μαζί,δεν θα σου φωνάξω "βοήθεια".Μην ανησυχείς για μένα.Αργά ή γρήγορα θα βρω το νόημα και θα μάθω να χαμογελάω και χωρίς εσένα.Μέχρι τότε όμως θα μου λείπεις κάθε νύχτα και περισσότερο.Σ'αγαπάω