12.9.2014 | 12:08
Στην υγειά της παρέας ... που όλοι μπορούμε να έχουμε!
Αυτό που με στενοχωρεί περισσότερο απ’ όλα στις εξομολογήσεις, είναι όταν διαβάζω για παιδιά που δεν έχουν φίλους / παρέες. Πως γίνεται αυτό? Από την παιδική μας ηλικία, για να μην πω την νηπιακή, ξεκινάει η κοινωνικοποίηση. Συναντάμε στην διάρκεια της ζωής μας χιλιάδες ανθρώπους, πως γίνεται μέσα σ’ αυτές τις χιλιάδες να μην ξεχωρίζετε κάποιους ανθρώπους με κοινά, ώστε να κάνετε παρέα? Ποτέ δεν πίστευα στις κολλητές φιλίες, με ενοχλούσε από μικρή το κολλητιλίκι με την κακή έννοια της λέξης. Πίστευα όμως στους ανθρώπους που διάλεγα να βάλω στη ζωή μου. Δεν είναι πολλοί, αλλά είναι εκλεκτοί και πλέον αγαπημένοι. Λίγο πριν κλείσω τα δεύτερα …άντα μου, έχω να σας πω πως στην πορεία αυτών των χρόνων έχω αλλάξει αρκετές παρέες και είμαι σίγουρη πως θα αλλάξω και στο μέλλον, εκτός από τις σταθερές μου αξίες, που δεν είναι πάνω από 5 άτομα.Μην αναζητάτε τον κολλητό με την κακή έννοια, βρείτε ανθρώπους που θα ταιριάζουν τα γούστα σας, που θα σας κάνουν να αισθάνεστε λιγότερο μόνοι σ’ αυτή τη ζωή, που θα περάσετε ένα Σάββατο όμορφα, που θα τους ακούσετε και θα σας ακούσουν.Η φιλία είναι σαν την ερωτική σχέση, χρειάζεται χημεία, αγάπη αλλά και την προσοχή σας ώστε όταν την συναντήσετε να μην την προσπεράσετε. A Friend