ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

τους τελευταίους μήνες έχω κάνει τόσες εξομολογήσεις για σένα, έχω γράψει τόσα που θα ήθελα να πω σε σένα, τόσες σκέψεις για τον χωρισμό μας, τόσες αναμνήσεις από όσα ζήσαμε μαζί, έχω κάνει τόσες εξομολογήσεις κάτω από σχόλια σε άλλες εξομολογήσεις που αν κάποιος ήξερε ποιες είναι οι δικές μου ανάμεσα στις πολλές εξομολογήσεις που γράφονται καθημερινά και δεν υπήρχε αυτή η ανωνυμία, θα μάθαινε όλη την άδοξη τελικά ιστορία μας! Δεν ξέρω γιατί αλλά το να εξωτερικεύω έστω και στις εξομολογήσεις τις σκέψεις μου, με αποφορτιζει. Και όταν κάποιος απαντάει με μια συμβουλή ή με μια δική μου εκμυστηρίευση και εμπειρία πολύ σχετικη με την δική μου εξομολόγηση με κάνει να νιώθω ότι δεν είμαι μόνη και ότι κάποιος έστω με ακουει και με νιώθει. Νομίζω ότι έχω ήδη γίνει φορτική στους φίλους να μιλάω για σένα. Σταμάτησα να μιλάω. Οι φίλοι μου νομίζουν πως σε ξεπέρασα, πως πάω παρακάτω. Δεν γνωρίζουν πως κλαίω κάθε μέρα ακόμα για σένα. Αυτή η στήλη είναι ότι πρέπει στην παρούσα φάση... Παιδιά της στήλης σας ευχαριστώ!!!