ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Χτες το βράδυ, πηγαίνοντας προς τη βάρκα, την είδα να κάθεται σ' ένα βράχο με την κανονική ανθρώπινή της μορφή. Με κοιτούσε αμίλητη... μόλις την πλησίασα με αγκάλιασε σφιχτά. Δίπλα της καθόταν ο Kέβιν Σπέισι. Μου είπε ότι δραπέτευσε από το σκάφος που ήταν με τους άλλους εξωγήινους και ήθελε να βοηθήσει, γιατί κατά τη γνώμη του όλο αυτό ήταν λάθος. Στη Γη, μου είπε, δεν υπάρχουν γοργόνες και θα ήταν τελείως ανήθικο να αφήσουμε μια νέα κοπέλα να υποφέρει στην μοναξιά του βυθού, χώρια τη διατάραξη του θαλάσσιου οικοσυστήματος που θα προκαλούσε η παραμονή της εκεί. Αν ήθελε να ζήσει ευτυχισμένη ως γοργόνα, θα έπρεπε να πάει στον πλανήτη του, τον k-pax, το οποίο όμως δεν είναι εφικτό, καθώς εκεί στην εξουσία βρίσκονται εξωγήινοι ακροδεξιοί φονταμενταλιστές, που δεν επιτρέπουν την είσοδο σε μετανάστες. Εκείνη τη στιγμή ήρθε και η υπόλοιπη οικογένεια. Συγκινημένοι πήραμε και τους δύο και γυρίσαμε σπίτι. Οχι βέβαια πάλι χωρίς προβλήματα... η αδελφή μου, τις λίγες μέρες που έμεινε εκεί, έγινε κολλητή φίλη με μια φώκια, η οποία απέκτησε σοβαρά ψυχολογικά προβλήματα μετά από έναν επώδυνο χωρισμό και δεν αντέχει να μείνει άλλο στη θάλασσα και να βλέπει τον πρώην της να σουλατσάρει πτερύγιο πτερύγιο με το καινούριο του αμόρε. Έτσι θα αναγκαστούμε να πουλήσουμε τη βάρκα και να ξαναγοράσουμε το ενυδρείο για να την πάρουμε κι αυτή στο σπίτι. Ευτυχώς έχουμε ακόμα το φορτηγό, τη φορητή μπανιέρα και τον καταψύκτη γεμάτο ψάρια. Επίσης, πρέπει κάπως να φυγαδεύσουμε τον Σπέισι, για να πάει στην Αμερική να συναντήσει εκεί άλλους αντάρτες εξωγήινους που έχουν οργανώσει αντίσταση κόντρα στην πρακτική των ομοίων τους να κάνουν πειράματα σε άλλους πλανήτες. Ας είναι, μην είμαστε αχάριστοι, μας βοήθησε ο άνθρωπος. Σημασία εχει ότι όλα τελειώσαν καλα και σήμερα τα χαράματα γυρίσαμε όλοι μαζί επιτέλους στο σπίτι: ο μπαμπάς, η μαμά, τα τρία αδέλφια, ο Κέβιν Σπέισι και η φώκια....