ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Το πληκτρολόγησα όπως μιλούσαμε αλλά το διέγραψα, τι νόημα θα είχε??? Σου είχα πεί μετά τισ 15 και 16 ήμουν εκέι με το κλειδί στο χέρι γιατί μερικά πράματα έπρεπε να υποθούν απο κοντά. Οσο τους άλλαζα τις βέρες και τα στέφανα ήξερα ότι δεν θα μπορούσα ποτέ με κανέναν άλλον να το έκανα αυτό και να νιώθω όπως εκέινοι. Τέτοια ευτυχία, τέτοια σύνδεση μόνο εσύ μου την προσφέρεις. Εγω δεν στην πρόσφερα ή απλά ήσουν πολύ εγωιστής για να το δείξεις ότι την ήθελες. Δεν ζητούσα πολλά, λίγο να νιώσω ασφαλής να ακουμπήσω πάνω σου και θα σου έδινα τα πάντα. Λίγο να ένιωθα ότι τα ξεχνάμε όλα και αρχίοζυμε απο την αρχή. Λίγο να με φρόντηζες, να μου έδιχνες ότι είμαι ξεχωριστή ότι θα έκανες για μένα τα πάντα.. Εγώ τρέμω σαν το ψάρι όταν σκέφτομαι ότι θα έρθω πάλι κοντά σου και εσύ θα με τιμωρείς μια ζωή.. Λίγο το χέρι σου να μου άπλωνες να με έπερνες μια αγκαλία, να με ήθελες γιατί με αγαπούσες και όχι απο εγωισμό να είμαι δική σου... γιατί να σου πω ένα νεό? Δική σου είμαι και θα είμαι... Λίγο να έβγαζες απο πάνω μου όλη αυτή την ενοχή που με φόρτωσες. Δεν την αντέχω άλλο. Αργησα πολύ όμως, άργησες και εσύ ή μάλλον ποτέ δεν ξεκίνησες εσύ.. Μπήκα, κάθησα ένα λεπτό μονάχα και ξάπλωσα στο κρεββάτι μας, για να σε μυρίσω.. μόνο εκεί μπορώ και ηρεμώ τελικά. Τίποτα δεν ήταν το ίδιο και εγώ ένιωθα μια ξένη. Τι άλλο θα μπορούσα άλλωστε να νιώσω αφού μια ξένη είμαι. Εφυγα και κατάλαβα ότι όλα έχουν αλλάξει όσο και αν δεν θέλω να το δεχτώ, δεν θα είμαστε ποτέ όπως αυτοί που παντρεψα. Τα έκανα σκατά, άφησα να μπούν άλλοι ανάμεσα μας δεν θα είμαι ποτέ πια η σταγόνα σου και σε όποιον και εάν αν ποτέ πω αυτούς τους ρημαδιασμένους τους όρκους εσένα θα σκέφτομαι. Και δεν μπορώ να γυρίσω γιατί φοβάμαι ότι δεν θα είναι ποτέ το ίδιο και σκέφρομαι τί είναι καλύτερο? Να μαραζώνω μακρυά σου και να σε σκέφτομαι μέρα νύχτα ή δίπλα σου να μου φωνάζεις ότι φταίω και πρέπει να πληρώσω? Μόνο που σκέφτομαι ότι εγώ φταίω που έγινες έτσι μου έρχετε τρέλα. Μόνο που σκέφτομαι ότι με βάζεις στο ίδιο τσουβάλι μετά απο τόσα χρόνια με όλες τις άλλες που προσκαλέις να έρθουν εκεί που πήγες μου γυρνάει το μυαλό γιατί ξέρω ότι εγώ σε έκανα έτσι... Μας δηλητηρίασα και μου αξίζει ότι κακό υπάρχει.Είμαι ένα λάθος της φύσης και είμαι πολύ λίγη για σένα. Αντίο