ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Με αφορμη το σχολιο: 20.9.2014 | 14:16 Θα πρέπει να εμπιστευτείς. Τον εαυτό σου και τον άλλο. Χωρίς προϋποθέσεις. Απλά χημεία. Μόνο έτσι γίνεται.Καταρχας δε γνωριζεις αν το προβλημα της κοπελας που εξομολογηθηκε είναι η εμπιστοσυνη η κατι άλλο, θα μπορουσε να είναι και κατι εντελως ασχετο..Αλλα μιας και εθιξες το θεμα περι εμπιστοσυνης…Τι σε κανει να πιστευεις ότι είναι το ιδιο ευκολο σε ολους τους ανθρωπους να εμπιστευθουν καποιον? Ακομα περισσοτερο, τι σε κανει να πιστευεις οτι μπορουν ολοι να εμπιστευθουν καποιον απ’ την πρωτη στιγμη που θα τον γνωρισουν? οταν δηλαδη δεν τον ξερουν ουσιαστικα? πως μπορει ενας ανθρωπος που ισως εχει πληγωθει στο παρελθον (η και όχι απαραιτητα, αυτό είναι μονο ένα ενδεχομενο) και σε οποιονδηποτε τομεα, τον ερωτικο ή όχι απαραιτητα, να είναι εντελως ανοιχτος ΚΑΙ από την πρωτη στιγμη στη γνωριμια με έναν αλλον ανθρωπο?? και αν δεν τα καταφερει, φταιει μονο ο ιδιος που δεν τα καταφερε?? η μηπως και ο άλλος που δεν του εδωσε αρκετα «δικαιωματα» ώστε να εμπιστευθει?? αμφιδρομα είναι όλα.. και εστω ότι παιρνει το θαρρος και αποφασιζει να ανοιχτει σε καποιο βαθμο.. και στη συνεχεια αποδεικνυεται ότι αυτή η αποφαση ηταν λαθος.. ποσο ευκολο θα είναι να μπορεσει να ξαναεμπιστευθει, τον ιδιο ανθρωπο η οποιονδηποτε άλλο?? Απλες σκεψεις όλα αυτά, οι συμβουλες και τα λογια είναι ευκολα βλεπεις..Στις ανθρωπινες σχεσεις η ευθυνη όπως είναι γνωστο είναι σχεδον παντα μοιρασμενη.. Και είναι ευκολο να τα ριχνεις όλα στη χημεια, αλλα στην πραγματικοτητα για κάθε έναν που δεν εμπιστευθηκε, υπαρχει άλλος ενας που δεν τον αφησε να εμπιστευθει η που δεν εμπιστευθηκε ουτε εκεινος η που δεν επεμεινε αρκετα ώστε να διαπιστωσει αν η εμπιστοσυνη που λες (για την υπαρξη της οποιας εχουν ευθυνη ΚΑΙ ΟΙ 2) θα ερχοταν στην επομενη στροφη..