22.9.2014 | 02:24
ο παιδικος μου ερωτα
ποτε δεν ειμασταν μαζι γιατι οταν ερωτευτηκαμε τελειωναμε το σχολειο και εκεινος εφυγε στο εξωτερικο...εγω παλι σε αλλη πολη στην ελλαδα..ομως αγαπιομασταν.τα πρωτα χροναι βρισκοματσαν χριστουγεννα πασχα στη πολη μας.βεθηκαμε μετα από 10 χρονια...στην αθηνα στην ιδια δουλεια...πως τα φερνει η ζωη ε?οικογεκειακος φιλος, κολλητος του αδερφού μου, καθε καλοκαιρι στα εξοχικα μας παιζαμε μεγαλωναμε...και φλερταραμε...παντα μου ειχε αδυναμια και εγω εκεινου...μετα τοσα χρονια ...ηταν τοσο τρυφερη η συναντηση μας...συγκινηθηκα...μετα από λιγο καιρο ειπαμε να βγουμε και να παμε στα γενεθλια ενοσ συναδελφου μαζι, σε ενα μπαρακι..βρεθηκαμε να μιλαμε μονοι μας να γελαμε και να θυμομαστε τα παλια...ελευθεροι και οι δυο...αρχισαμε να λεμε για σχεσεις και μου ειπε οτι πλεον στα 30 του δεν ειναι ετοιμος ακομα για γαμο...μονο αυτο.το ξημερωμα μας βρηκε να περπαταμε χερι χερι στην ερμου και να γελαμε...αρχισαμε να μιλαμε που και που στο τηλεφωνο και η συνεχεια φαινοταν να προσπαθουμε σιγα σιγα να ερθουμε κοντα.μια μερα μου προτεινε να ερθει σπιτι μου...εμενα μονη μου και απο κατω εμενε ο αδερφοσ μου.ηρθε και εκεινος και φαγαμε ολοι μαζι...φευγοντασ χαζεψε λιγο την βιβλιοθηκη μου και πηρε ενα βιβλιο λεγοντασ οτι ετσι θα εχει λογο να ξαναερθει...περασαν 2-3 μηνες και αλλαξαμε και οι δυο δουλεια.ειπαμε να βρεθουμε αρκετες φορες αλλα δε τα καταφεραμε.παλι εκεινος εφυγε εγω εμεινα στην αθηνα. δεν ξαναρθε σπιτι αλλα μιλαγαμε απο το τηλεφωνο.ωσπου μια μερα συνανταω στο αεροδρομιο τον αδερφο του και ταξιδευαμε μαζι, μου ειπε τα εμαθες για τον αδερφο μου? λεω και εγω ναι τα εμαθα εφυγε εκτος αθηνας για δουλεια...εμεινε εκπληκτος και μου λεει ισως σου τα πει εκεινος...μιλησαμε στο τηλεφωνο την επομενη μερα και μου λεει οταν ερθω στην αθηνα θα τα πουμε απο κοντα.μετα από λιγες μερες μαθαινω από τον αδερφο μου οτι ο παιδικος μου ερωτας ειχε παντρευτει...δεν ηρθε ποτε να τα πουμε απο κοντα...μετα απο μερικους μηνες μαλιστα εγινε και πατερας.καποτε οι γονεις μας ηταν σιγουροι οτι εμεις οι δυο θα ημαστε μαζι.οταν εφυγε στο εξωτερικο για σπουδες ημουν ο πρωτος ανθρωπος που πηρε τηλεφωνο για να μου πει οτι ειναι ολα καλα εκει...και μου ειχε στειλει ενα γραμμα οπου μου εξομολουταν τον ερωτα του για εμενα το οποιο δεν εφτασε ποτε στα χερια μου γιατι το πηρε η συγκατοικος μου....Μου το ειπε ο ιδιοσ οταν ξαναβρεθηκαμε τοτε στο παρτι...μετα απο δεκα χρονια.πιστευετε στο πεπρωμενο? πιστευετε οτι η μοιρα δεν μας ηθελε μαζι? εγω τοσα χρονια παντα τον αγαπουσα και παντα πιστευα οτι καποια στιγμη θα ημασταν μαζι.ηταν και θα ειναι ο ερωτας μου. ομως δε θα καταλαβω ποτε τι γινοταν την περιοδο που ξαναβρεθηκαμε,γιατι τα εκανε ολα αυτα.