ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Μόλις με πήρε η γιαγιά μου. Το τηλεφώνημα έκλεισε κλασικά: Με ρώτησε αν έχω κοπέλα. Της είπα "ναι" αυτήν την φορά, γιατί έχω βαρεθεί να με ρωτάει. Μου είπε πως της έδωσα τρομερή χαρά, γιατί μου είπε πως κάποιος που δεν έχει κοπέλα είναι ένα τίποτα, δεν αξίζει να ζεις αλλιώς.Της είπα ψέματα. Δεν έχω κοπέλα, και για να είμαι ακριβής, δε θα έχω κοπέλα ούτε στο μέλλον. Δε μπορείς να τα βάλεις με τη σεξουαλικότητά σου. Έκλεισα το τηλέφωνο και με συνεπήρε πάλι αυτή η θλίψη. Μερικές φορές αισθάνομαι τόσο μόνος σ' αυτόν τον μεγάλο κόσμο. Ο πλανήτης μοιάζει τρομαχτικός. Και νιώθω τη μοναξιά στο αίμα μου. Και σκεφτόμουν σχετικά με την αλήθεια. Οι γονείς μου θέλουν να με δουν χαρούμενο. Τους είπα κι αυτούς πως έχω σχέση, κι ας είναι ένα ψέμα. Δε θέλω να ανησυχούν για μένα. Θέλω απλά να είναι χαρούμενοι, κι ας θυσιάζομαι εγώ.Ο μόνος τρόπος να έχουμε ΑΛΗΘΙΝΗ σχέση βασισμένη στην ειλικρίνεια, είναι να τους πω όλη την αλήθεια για μένα. Τότε όμως θα είναι εκείνοι δυστυχισμένοι και το ξέρω πολύ καλά. Όμως, ο μόνος τρόπος να γίνει καλύτερος αυτός ο κόσμος, είναι να παραδεχθούμε πως είμαστε άνθρωποι, με τις αδυναμίες, τα πάθη μας, και τις πληγές μας. Μην ξεγελιέστε, όλοι έχουν πληγές. Ακόμα κι αυτοί που μοιάζουν άφθαρτοι. Κανένας δεν πλησιάζει καν την τελειότητα. Είμαστε απλώς ένα συνοθύλευμα ατελών όντων που μειώνουν την συμπόνια τους μέρα με τη μέρα, προσπαθώντας να αγγίξουν την εικόνα της τελειότητας μέσα από κάθε μέσο. Και γινόμαστε ανταγωνιστικοί και ζηλιάρηδες γιατί μας κοροιδεύει ένα iphone, ένα καλό πουκάμισο και ένα ωραίο αυτοκίνητο. Κάπου στην πορεία, το έχουμε χάσει...