27.9.2014 | 18:58
Το μονο που δεν ηθελα ηταν να σε πληγωσω
Και μονο αυτο καταφερα... Γιατι εσυ με ερωτευτηκες ενω εγω οχι. Εδωσες οσα δινουν οι ερωτευμενοι και συνεχιζεις να δινεις και να κανεις υπομονη. Και να ελπιζεις πως θα σε ερωτευτω. Αλλα δεν ειμαι ερωτευμενη μαζι σου. Μου λες οτι ο ερωτας καλλιεργειται αν αφοσιωθω στον αλλον και του δωσω χρονο. Αυτο δεν κανω; Στο ειπα, θα πρεπει να ειναι και λιγο "γραφτο" για να γινει. Μονο με τη θεληση δεν κανεις τιποτα. Και ηθελα να σε ερωτευω. Σου ειπα να κανουμε ενα διαλειμμα να δω τι νιωθω. Αν θα ειμαι καλα χωρις εσενα, χωρις να μιλαμε. Και στενοχωριεμαι. Δεν ξερω αν στενοχωριεμαι επειδη σε χανω ή επειδη στο εκανα αυτο τωρα σε μια δυσκολο περιοδο που περνας. Και εισαι μονος σου. Σε αφησα κι εγω... Θα ερθει ο ερωτας; Να προσπαθησουμε; Δηλαδη εγω να προσπαθησω να μου ερθει; Ή να φυγω οριστικα. Εχω πληγωθει, εχω υπαρξει κολλημενη... και τωρα πληγωνω εσενα και ξερω πώς ειναι... και πληγωνομαι κι εγω μαζι σου. Αν ημουν ερωτευμενη μαζι σου δεν θα χρειαζοταν ολο αυτο...θα ηταν ολα τοσο απλα. Αλλα δεν ειμαι...