ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

νομιζω οτι εχω αρχισει μετα απο τοσα χρονια να σε ξε/αγαπώ.οτι κανω πλεον για σεν αμου μοιαζει συνηθεια.δεν θελω να κανω πια σεξ μαζι σου.οσο μπορω το αποφευγω.και οποτε το κανω ειμαι αλλου.όχι σε άλλον, αλλά αλλού.εχουν γινει πολλα.εχω απογοητευτει απειρες φορές ομως η αγαπη μου για σεν αποτε δεν εσβηνε.τωρα τι συμβαινει?ειναι απλα μια φαση?αγχωθηκα μηπως επιδη τελευταια ακουω πολυ συχνα την λέξη γαμος?μηπως τελικα δεν θελω να παντρευτω ή δεν θελω να παντρευτω εσένα?τι μου συμβαινει?εχω περασει τοσα για να σε δεχτω μέσα μου, έχω περασει τόσα για να σε δχτουν οι δικοι μου και τωρα που μαλακωσαν ολοι γυρω μου για αυτην την σχεση και περιμενουν ολοι την σοβαρη ανακοινωση ενος γαμου εγω εχω αρχισει και καταρρέω.Περπαταω στο δρόμο με σκυφτο το κεφαλι και σκεφτεομαι πως θα φυγω απο ολους και απο ολα.Να φυγω επισης και απο αυτον τον τοπο.Κανω μπανιο, πινω καφε , χτενιζομαι, βαφομαι οτι και να κανω σκεφτομαι σκεφτομαι σκεφτομαι,.τι συμβαινει εντος μου?γιατι το αγγιγμα σου δεν το νιωθω στο μεδουλι μου πια?Δεν φιλιομαστε πλεον οταν κανουμε σεξ.το χω παρατηρησει και αυτο.σκεφτομαι να σου πω να χωρισουμε ομως φοβαμαι,.Ειμαι ολομοναχη χωρις εσενα.Μηοως ομως γι αυτο σε κρατάω?Απο μοναξια?Σε κοιταω και σκαβω βαθια μεσα μου να θυμηθω το συναισθημα του πως ειναι να σαι ερωτευμενος.Σε κοιταω και βλεπω εναν αντρα γερασμενο.Μια ρουτινα.Με εχεις βαλει σε μια ρουτινα χρονια τωρα που δεν βλεπω που μου κανει κακο.Καθε μερα συμβαινει κατι μεσα μου.Ειναι αληθεια οτι σταματαει η αγαπη?Ολα αυτα που εγηναν περασανε, ομως γιατι τα ν ιωθω τωρα πιο πολυ στο μεδουλι μου?Πιεζω τον ευατο μου να σου μαγειρεωψει, να σου κρατησει παρεα να σε χαιδευψει, να αστιευτει μαζι σου ομως οταν στρεφω αλλου το βλεμα με ρωτας παντα "τι εχεις"?Αυτην την ερωτηση δεν την εκανες ποτε.Γιατι παντα ηξερες τι ειχα.Εχω κουραστει?δεν σε αγαπαω? δεν ειμαι ερωτευμενη πια?Νιωθω ενοχες.Τι θα γινει στο μελλον?μεγάλωσα πια και φοβαμαι.