3.10.2014 | 14:52
........
και γουσταρω μια μερα να ερθω να σε βρω..να σε παρω μακρυα απο ολους και απο ολα..να σε δω να χαμογελας με την ψυχη σου οπως πρωτα...οχι για τη ''βιτρινα''ναι..ναι..οπως τοτε...τοτε που σε γνωρισα..που δεν σε ενοιαζε τιποτα..και κανενας..μονο να ΖΗΣΕΙΣ αυτο σε ενοιαζε να ζησεις πριν να ειναι αργα..και το εκανες..σε θαυμαζα..παντα σε θαυμαζα..οτι ηθελες το καταφερνες και το εκανες δικο σου..ακομα και αν περνουσαν..μερες..βδομαδες...μηνες..χρονια..τα καταφερνες..και θελησα να σου μοιασω και οσο γινομουν σαν και εσενα τοσο πιο πολυ σε μισουσα και σε θαυμαζα ταυτοχρονως..ποτε ομως δεν μπορεσα να το κανω γιατι παντα ημουν η απομιμηση..αφου δεν μπορω να γινω σαν και εσενα για να καλυψω το κενο της απουσιας σου..ελα να το καλυψεις με τηην παρουσια σου..πριν τα χασω..και θολωσω..και ερθω εγω να σε βρω..