8.10.2014 | 18:30
σε σκέφτομαι..
μετρώ τις μέρες και τις ώρες μέχρι να σε ξαναδώ...μου λείπεις ανυπόφορα..ξέρω ότι δεν θα είμαστε μαζί.. δεν θα μπορούσαμε να είμαστε μαζί..και ξέρω πως και εσύ και εγώ θα είμαστε πιο ευτυχισμένοι με άλλους ανθρώπους..ανθρώπους που έχουν ίδια ματιά με εμάς στα πράγματα..ανθρώπους που θα θέλουν από τη ζωή ό,τι θέλει και ο καθένας από εμάς..καμιά φορά οι άνθρωποι, όσο και αν αγαπιούνται,πρέπει να παίρνουν χωριστούς δρόμους αν θέλουν διαφορετικά πράγματα από τη ζωή..οπότε μέχρι να ηρεμήσω, να συνηθίσω και να ξεχάσω ξέρω ότι θα μου λείπεις, ότι θα προσπαθώ να αρκούμαι στις δυο φορές την βδομάδα που θα σε βλέπω μαζί με άλλους...θα ανυπομονώ για εκείνες τις φορές και μόλις τελειώνουν θα τις ξαναπεριμένω..μέχρι που πια να ξαναθυμηθώ και να μάθω πάλι να είμαι μόνη, να μην με επηρεάζει ούτε η παρουσία σου ούτε η απουσία σου..και ξέρω πως μπορεί τώρα να πονάει, να φαίνεται παράλογο να μην σ αγγίζω, να μη σου μιλάω αλλά επίσης ξέρω ότι μια μέρα όταν θα έχω βρει αυτόν που μου ταιριάζει και νιώσω την αληθινή χαρά του να ταιριάζεις με τον άλλο θα καταλάβω ότι έτσι έπρεπε να γίνει..