10.10.2014 | 22:00
Αχ Παναγία μου
Οταν ειχα υιοθετήσει το σκυλακι μου, ειχα παει να το παρω ξημερώματα, τοτε ερχόταν το καράβι. Θυμάμαι οσο το ειχα στην αγγαλια μου μεχρι να φτάσω σπιτι, το χτυποκάρδι του, που ελεγα παει θα μου μεινει στα χέρια. Θα ειχα φοβηθεί το μωρο μου, ξένο μέρος, ξένη κατάσταση, ξένοι άνθρωποι...Οσο σκεφτομαι πως θα αισθάνονται οταν παει καποιος να τους κανει κακό, τρελαίνομαι. Ειναι ευαίσθητα πλάσματα, πληρώνονται πολυ...Θεέ μου, ας γινει κατι με την κακοποίηση ζώων. Απλα δ.ε.ν. το αντεχω
