ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

περασαν 3 χρονια απο τοτε που χωρισαμε οριστικα. και να που τωρα πια ειμαστε στην ιδια δουλεια. καποτε ξαπλωναμε αγκαλια προσωπο με προσωπο χωρις να μιλαμε και φιλιομασταν για ωρες και μιλαγαμε γλυκα και τρυφερα και καποτε μου ετοιμαζες πρωινο και με μαλωνες που δεν τρεφομαι υγιεινα και γελαγαμε και καποτε επισης κοιταζομασταν και λαμπαμε και τωρα οχι απλα δεν μιλαμε, αλλα ειμαστε σα ξενοι. ...βρεθηκαμε στο ιδιο ασανσερ μονοι και ειμασταν σαν δυο αγνωστοι. δεν ενοιωσα το παραμικρο. και εσυ κατι πηγες να πεις αλλα δεν τον ειπες τελικα. πηρες μια ανασα και το καταπιες. η πορτα του ασανσερ ανοιξε και αν και ησουν πιο κοντα στη πορτα δεν εκανες να βγεις. εσκυψες το κεφαλι κοιταγες το πατωμα και ετσι βγηκα εγω πρωτη. ακολουθησες και εσυ μεχρι τα γραφεια μας και μετα χαθηκαμε.... ευγενεια ηταν αυτο ή αμηχανία?