ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Επιτηδες λεω τι λεξη χαζοσυνη!Γιατι φαινεται χαζη σαν λεξη αρχικα, και δευτερον γιατι αυτο εχω.Δεν ειμαι χαζη. Ειμαι αθωα και καλοπροαιρετη.Αλλα εξομολογουμαι, για 1η φορα στη ζωη μου οτι...Ενω ειμαι απο τους ωριμοτερους ανθρωπους της ηλικιας μου (24), πανεξυπνη, με γνωσεις σχεδον στα παντα, με συναισθηματικη νοημοσυνη, σε σημειο να καταλαβαινω αν πονα ή ειναι χαρουμενος καπιος ακόμη και αν δειχνει το αντιθετο, με αγαπη για όλους οσους ξερω, με αλτρουισμο, βοηθεια... με με με...Ενω ειμαι ολα αυτα...Φερομαι σα χαζη.Οποτε ειμαι εξω με παρεα ή γνωρίζω νεο κόσμο, φέρομαι σα ζαχαρομπεμπεκα...Παντα...Επιτρεπω στο αγόρι μου να μου τη λεει μπροστα σε όλους (χωρις λογο φυσικα, ενω γινεται μεχρι και προσβλητικος), ενω τα εχουμε μολις 9 μηνες, επιτρεπουν να μου τη λενε ολοι...Φοραω κατι χαζορουχαλακια (φουστιτσες, ροζ μπλουζακια), λες και ειμαι 16... Και χανω τη σοβαρότητά μου...Μου αξιζει που μου φερονται σαν τη Γωγουλα του Φλωρινιώτη. αλλα δεν ξερω τι με πιανει..ισως θελω αν παταξω τη σοβαρότητα που περιτριγυριζει τους αλλους τομεις της ζωης μου...