ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Να σάς ρωτήσω κάτι; Παρακαλώ να μού απαντήσετε ειλικρινά και μη με θεωρήσετε τρολ. Δεν είμαι ξεχωριστή περίπτωση ανθρώπου: αγόρι στα 25, με μπόλικα ενδιαφέροντα και καλλιέργεια γενικώς (προσπαθώ τουλάχιστον) αλλά χωρίς σύντροφο. Επειδή, κακά τα ψέμματα, με το φλερτ δεν το έχω καθόλου κι επειδή περνάνε τα χρόνια και δεν βλέπω την κατάσταση στον συγκεκριμένο τομέα να βελτιώνεται (σε αντίθεση με τούς υπόλοιπους τομείς τής ζωής, πιστέψτε με, δεν είμαι καθόλου loser νοοτροπίας, εκτός από την πολύ κακή τύχη στα ερωτικά, που προκαλεί με την σειρά της, φυσιολογικά, έλλειψη όρεξης για προσπάθειες), σκέφτηκα να βάλω αγγελία στο “Σ'αναζητώ”, αφού είναι πλέον συνηθισμένο και θεμιτό. Εκεί όμως εγείρεται μια ερώτηση που θα σάς κάνω κι ελπίζω να φθάσουμε σε κάποιο συμπέρασμα, που έστω να εφαρμόζεται στην πράξη κι ας μην είναι θεωρητικώς πλήρως τεμηριωμένο. Εάν εγώ βάλω μια αγγελία και λάβω περισσότερες από μία απαντήσεις, αυτό δεν είναι κάπως άτιμο για όλες τις κοπέλες στο σύνολό τους; Θέλω να πω, στην πραγματική ζωή, εάν γνωρίσεις έναν άνθρωπο, δεν βγαίνεις με άλλους δυο-τρεις, μέχρι να δεις ποιός θα ταιριάξει, σωστά; Ίσως κάποιοι να το κάνουν, δε διαφωνώ, αλλά, δεν είναι αυτό το θέμα μας. Εμένα δεν θα μού άρεσε να ξέρω ότι η κοπέλα για την οποία ενδιαφέρομαι, βλέπει κι άλλους. Μού έχει τύχει στο παρελθόν κι ένιωσα τρομερά εξαπατημένος και φυσικά πληγωμένος, γιατί λοιπόν να το κάνω σε κάποια κοπέλα κι ίσως σε περισσότερες από δύο ή τρεις; Δε θα ήταν ανέντιμο εκ μέρους μου; Δε θα ήταν σα να ήθελα να εξασφαλίσω τη γεμάτη πίτα και τον χορτάτο σκύλο; Μπορώ στ'αλήθεια με μια αγγελία να συμπεριφερθώ μ'αυτόν τον τρόπο και να έχω “καβάτζες”, απ'τη στιγμή που μιλάμε για ανθρώπινα όντα εδώ πέρα, όχι καφετιέρες- κι ειδικά όταν το θέμα είναι τόσο σημαντικό και για τούς δύο; Πραγματικά, ελπίζω να βγει μια απάντηση, διότι το πράγμα έχει λεπτές ηθικές πλευρές και στην πράξη, όπως και πολλοί/πολλές από σας φαντάζομαι, δεν ξέρω πόσο ακόμα θα αντέξω να τριγυρνώ από μέρος σε μέρος, σχεδόν “πουλώντας” τον εαυτό μου στη βιτρίνα τών καταστημάτων τών ανθρώπινων σχέσεων και τελικά μένοντας μονάχα με την πικρία τής αλλοτρίωσης. Αυτά, σάς ευχαριστώ και λέγετέ με Τζωρτζ σε περίπτωση που μού απευθυνθείτε προσωπικά (εννοείται, ψευδώνυμο).