ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

ΒΓΑΛΕ ΑΠΟ ΜΕΣΑ ΣΟΥ Ο,ΤΙ ΚΡΥΒΕΙΣ Ή ΦΟΒΑΣΑΙ ΝΑ ΠΑΡΑΔΕΧΤΕΙΣ.
 
 

Όλοι έχουμε πράγματα που θέλουμε να τα βγάλουμε από μέσα μας. Αλλά διστάζουμε να τα παραδεχτούμε ακόμα και στους πιο κοντινούς μας ανθρώπους. Όμως, αμαρτία εξομολογημένη, αμαρτία δεν είναι...

ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΣΧΟΛΙΑ ΠΟΥ ΑΦΟΡΟΥΝ ΣΕ ΙΑΤΡΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ Ή ΕΙΝΑΙ ΕΚΤΟΣ ΤΟΥ ΠΛΑΙΣΙΟΥ ΤΗΣ ΣΤΗΛΗΣ ΔΕΝ ΕΓΚΡΙΝΟΝΤΑΙ
ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΟΥ
24.10.2014 | 19:06

Χωρις τιτλο...

Καλησπερα Λενα. Αφηνω να βαλετε εσεις τιτλο στο αρθρο.Ειμαι 48 και η αγαπημενη μου στα 42. Σχεση βασισμενη πανω σε μεγαλα αποθεματα αγαπης,παθους,στοργης..ενα ονειρο που το ζουμε και οι δυο μας.Ζουμε μαλιστα στην επαρχια σε μια ομορφη πολη και μικρη κοινωνια.Ολα πανε καλα αν εξαιρεσω τις κρισεις πανικου που παθαινει απο τους πρωτους μηνες που γνωριστηκαμε και αρχισαν να με προβληματιζουν οχι για τιποτα αλλο παρα για να βρω μια λυση στο προβλημα αυτο.Οσο και να επεμενα να την ρωταω τι θα μπορουσε να προκαλει ολα αυτα,δεν μου απαντουσε πεισματικα.Καποιο βραδυ που καθομασταν για ενα ποτο σε ενα μπαρακι μπηκε μια παρεα,γνωστοι,με χαιρετησαν και καθησαν στο μπαρ.Ξαφνικα αρχισα να διακρινω μια τετοια ταραχη στο προσωπο της σε τετοιο βαθμο που δεν ειχα ξαναδει.Αφου βγηκαμε εξω να παρει λιγο καθαρο αερα και ειδα οτι δεν μπορει να συνελθει,θεωρησα απαραιτητο να παμε στο νοσοκομεο για να της προσφερουν βοηθεια εκει.Μετα απο μια ηρεμιστικη ενεση αρχισε να συνερχεται και κατω απο την επιμονη πιεση μου δεν αντεξε πια και μου εξομολογηθηκε το μεγαλο της μυστικο.Στα 17 μου στον δρομο της επιστροφης απο το φροντηστηριο στο σπιτι μου ειπε,με βιασε αγρια ενα ανθρωπομορφο τερας.Με χτυπουσε με μια πετρα στο κεφαλι αλλα πριν λιποθυμησω καταφερα να διακρινω το προσωπο του.Το σπιτι ηταν αρκετα απομακρισμενο απο την πολη..ο πατερας στο εξωτερικο..καμια βοηθεια.Επαθα σοκ φυσικα αλλα πανω στην ταραχη μου αρχισα να την ρωταω αν ηταν καποιος απο την παρεα που μπηκε στο μπαρ.Μετα απο πολυ μεγαλη πιεση μου ανεφερε το ονομα του..Σοκ πανω στο σοκ! Αξιωματικος σε υπηρεσια,προεδρος συλλογου που ανηκω κι εγω! Δεν θα μπορουσα να ξαναζησω με τιποτα αυτο που περασα μου ειπε οταν την ρωτησα γιατι δεν πηγε να τον καταγειλει.Ειναι ακομη ενας βιασμος.Το κτηνος κυκλοφορει ακομη αναμεσα σε μια κοινωνια που τον νομιζει ευυπολοιπτο πολιτη.Νομιζετε οτι σταματησε το παθος του στο αποτροπαιο περιστατικο αυτο;Εγω οχι.Προσπαθω να το βαζω στην τελευταια ακρη του μυαλου μου μου λεει και κοντα σου το καταφερνω αρκετα καλα.Φυσικα την στηριξα και θα την στηριζω οσο μπορω.Ποσες ζωες ομως καταστρεφονται οταν το συστημα μας εχει εντελως απροστατευτους;
 
 
 
 

ΕΙΔΗΣΕΙΣ ΔΗΜΟΦΙΛΗ

Scroll to top icon