ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Σε είδα για πρώτη φορά και το βλέμμα μου κόλλησε πάνω σου σαν να μην είχα ξαναδεί ποτέ έτσι άνθρωπο. Όλοι οι άλλοι γύρω έγιναν κομπάρσοι αυτής της σκηνής. Ήταν σαν να μην ακούω τίποτα.Από κείνο το βράδυ μπήκες στα βαθιά του μυαλού μου. Ένιωσα σαν να πήρα μια πνοή εντελώς διαφορετική . Σαν να γεννήθηκα από την αρχή. Χάθηκα κάπου και έχασα τον έλεγχο του μυαλού μου στη σκέψη σου. Παρέλυσα για λίγο και όλα μου φάνηκαν καινούρια και όμορφα.Όταν βρεθήκαμε από κοντά αισθάνθηκα μια μαγνητική σχεδόν δύναμη δίπλα σου. Σε ήθελα χωρίς δεύτερες σκέψεις, χωρίς αναλύσεις . Με οδηγούσε κάτι πέραν της λογικής. Κοκάλωσα στο βλέμμα σου...Μα όταν με φίλησες , ξέχασα και το όνομά μου.Είχες κάτι που σε έκανε να ξεχωρίζεις σε σχέση με όλους τους άλλους. Είχες κάτι που με έκανε να διαγράφω όλο το παρελθόν όσο δυνατό και να ήταν.Ήμουν ηλίθια. Για μια μικρή στιγμή πίστεψα πως για μία φορά θα ένιωθε κάποιος περίπου όπως και εγώ. Ήταν δύσκολο. Το ήξερα..Αλλά δεν περίμενα τέτοια τροπή.Σε ερωτεύτηκα. Συγγνώμη για αυτό! Δεν το επέλεξα… Αν μπορούσα, θα το είχα αποτρέψει. Έτσι, είναι όμως ο έρωτας… Κάποιος, κάπου, κάποτε…πονάει….Δεν ξέρω αν τελικά χάσαμε ή κερδίσαμε από αυτό που έγινε μεταξύ μας. Το μόνο σίγουρο είναι ότι θέλαμε κάτι διαφορετικό . Να μου πεις «εμπειρίες» μαζεύεις από κάτι τέτοια. Τα εύκολα είναι βαρετά και τα δύσκολα είναι αυτά που αξίζουν . Όμως, η αξία για να αποδειχτεί θέλει χρόνο. Δεν είναι ένα εύκολο συμπέρασμα. Όταν προκαθορίζεις τα πράγματα είναι σαν να τα ισοπεδώνεις. Ειδικά οι ανθρώπινες σχέσεις δεν είναι σχέδιο ή κάποιου είδους πρόγραμμα. Αυτό που πονάει περισσότερο δεν είναι τόσο το ότι δεν έγινε κάτι σοβαρό μεταξύ μας. Αλλά το ότι για ακόμα μια φορά είμαι σε αυτή την κατάσταση του «Ξέχνα το ΚΑΙ αυτό». Έχω βαρεθεί να «ξεχνάω», να «μη με πειράζει», το «η ζωή συνεχίζεται». Δεν είναι ηλεκτρική σκούπα η καρδιά μου . «Άστο, άστο , άστο»..Νιώθω πως αφήνω τον εαυτό μου , παρά τους άλλους.Είναι σαν να βρέθηκα στο πιο κατάλληλο άτομο στην πιο ακατάλληλη στιγμή….Κάποια μέρα θα γελάω με όλα αυτά , αλλά ξέρεις ποιο είναι το θέμα; Όσοι άνθρωποι και να έρθουν στη ζωή σου..ακόμα και να σου φερθούν άσχημα , πάντα θα έχουν κάτι που σε στιγμάτισε έστω και μηδαμινό. Και όταν τους αρνείσαι, είναι σαν να αρνείσαι και τον ίδιο σου τον εαυτό.