ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Φαντάζομαι τη ζωή μου ως ένα άυλο πνεύμα,ως μια περιπλανομενη ψυχή η οποια ζει αιώνια με μόνη ασχολία τον εντοπισμός ουσίας στη ζωή.Κοιτάω τον ήλιο ,τα δέντρα,τα ζώα όντα χωρίς αυτοεπιγνωση χωρίς πνευματική υπόσταση και ζηλεύω την ζωή τους.Αδημονω για το οτιδήποτε μπορεί να καταστρέψει το μοτίβο που μου επιβάλλουν να ακολουθήσω.Σπουδές ,δουλεια, λεφτά όλα ανθρώπινα δημιουργήματα,όλα τεχνιτα ,ανούσια.Πως να αποφασίσω με τη θελω να ασχοληθώ όταν η ίδια μου η ζωή είναι χτισμένη με συμβάσεις ;όταν τα πάντα είναι απλοποιημένα και απομακρισμενα από την πηγή όλη αυτής της γνώσης,το σύμπαν;Όταν όλα είναι θεωρητικά;Πως θα καταλάβω την αξία της προσωπικοτητας μου όταν αυτη είναι χτισμενη σε τέτοιες αντιλήψεις.Τα λεφτά φέρνουν την ευτυχία.Η αγάπη είναι το ανωτατο συναίσθημα.Υπάρχει καλό και κακό στον κόσμο.ΛΑΘΟΣ.Ολα αυτα είναι συμβάσεις.Ο "θεός" δεν γέμισε τον κόσμο ούτε με λεφτά,ούτε με αγάπη ποσο μάλλον με προτυπες συμπεριφορές που οδηγούν σε ευνοϊκές ή μη στη μεταθανατων ζωή.Ο κόσμος είναι αυτό που φαίνεται ...ειναι μια πτώση προς το άπειρο,ένας αλγόριθμος που έχει ως κύριο σκοπό την αύξηση της πολυπλοκότητας του.Πως μπορώ να αποφασίσω τι θελω όταν η ιδια μου η ψυχή αποτελεί μέρος του ακατανόητου,του "χάους" που η ζωή δεν μου δίνει τα εφόδια να κατανοήσω ενώ μου δίνει το πάθος και την επίγνωση της υπαρξης του.Δεν είμαι ούτε ζώο ούτε φυτό κατανοώ πως ο κόσμος είναι μεγαλύτερος και πολυπλοκοτερος από αυτο που προβαλεται γιατι όμως η ύπαρξη μου χαρακτηρίζεται τελικά από την άγνοια που τα κατώτερα όντα διαθέτουν.Ισως σκέφτομαι πολύ μισαλλόδοξα όμως τι μπορώ να προσφέρω στο σύμπαν πέρα από την ανυπαρξία κατανόησης ; Πως μπορώ να φανώ χρήσιμος σε κάτι ολοκληρωμένο; Τι μας κάνει τελικά άξιους να λέμε ότι προσφέρουμε ενω τελικά βοηθάμε κάτι ψεύτικο..την ανθρώπινη οπτική...κατι που βοηθά μόνο εμας σαν είδος και όχι εμας σαν υπάρξεις;Μήπως αποτελούμε στη τελική σκλάβους της υπόστασης μας και όχι εξελιχτες της συλλογικής συμπαντικής ύπαρξης;Ολα ερωτήματα βασανιστικά και όχι μόνο αναπάντητα αλλα και χωρίς να θίγονται από κανέναν.Τελικά λοιπόν πως να αποφασίσω σε τι θελω να αφοσιωθώ όταν κάθε τι που θα κάνω τελικά θα χαθεί σε μακροχρόνια κλίμακα.Πως να ευτυχισω όταν η ζωή μου είναι ένα ψεμα που αποσκοπεί στην καλυτέρευση του είδους μου και όχι καλυτέρευση τελικά του εαυτού μου?