ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Ήξερα ότι του αρέσω γιατί μου το είπε κάποιος κοινός μας φίλος. Σταδιακά άρχισε να μου αρέσει και εμένα όλο και πιο πολύ, γιατί είναι ένα πολύ καλό παιδί, ευγενικός και δεν προσπάθησε ποτέ να μου την πέσει ή να κάνει κάτι χυδαίο, αλλά αντίθετα προσπαθούσε να με πλησιάσει προσεγμένα θα έλεγα. Έτσι, σιγά σιγά άρχισα και εγώ διακριτικά να του δείχνω ενδιαφέρον, τον κοιτούσα πιο επίμονα, του χαμογελούσα, του έστελνα μηνύματα. Έως ότου ένα βράδυ που είχαμε βγει με κοινούς μας φίλους με πλησιάζει και μου λέει ότι του αρέσω και ότι έχει καταλάβει ότι τα αισθήματα είναι αμοιβαία. Και του είπα απλώς ένα ''ναι''.. Αμέσως κοκκίνησα και άρχισα να νοιώθω άβολα.( Γενικώς δεν έχω εμπειρίες και είμαι πολύ ντροπαλή)..Με ρωτούσε τι θα γίνει με εμάς κτλ και ότι αυτός βλέπει ότι είμαι ντροπαλή για αυτό το πάει σιγά- σιγά το θέμα και εγώ του έλεγα συνεχώς δεν ξέρω, αλλά από την άλλη τον κοιτούσα χαμογελώντας. Του πρότεινα να πάμε μια βόλτα οι δυο μας για να μιλήσουμε πιο άνετα και καλά, αλλά ήταν τόσο αμήχανες οι στιγμές.. Δεν μπορούσα να πω κάτι. Και έτσι επιστρέψαμε στην παρέα μας μετά από λίγο και μετά από πολλά ''δεν ξέρω τι να πω'' και απο τους δυο μας...Απλά ήθελα να με φιλήσει.. Πφφ γαμώ την ντροπή μου.. -.-